dag 46, 47, 48 Potes 7-8-9 juni 2017

Dag 46, 47 en 48 7,8,9 juni 2017.

Vandaag is er weer laptop wifi dus zal ik een paar daagjes inhalen.
7 juni is een verplaatsdag. WE hebben ons een beetje verkeken op noord-Spanje, dat is toch wel erg groot, veel groter dan we in gedachten hebben en de wegen en campings zijn dun gezaaid. Behalve aan de kust, maar dan zijn het vooral snelwegen. Het is elke dag weer wikken en wegen. Soms moeten we kiezen voor een stuk snelweg of moeten we gewoon het een en ander laten vallen.
Vandaag begint zonnig maar fris. We rijden via de AC 566 en daarna de AC 862 tot Viveiro. Een prachtige weg met veel Eucalyptusbomen en prachtige kusten.
In Viveiro parkeren we aan het plaatselijke strand voor koffie, daar is ook een super, dus doen we ook de boodschappen.
Dan weer verder en weer heibel met de bewegwijzering. We moeten gewoon de weg blijven volgen, maar binnen de bebouwde kom neemt de gemeente het over en is er niets meer herkenbaar hoe we verder moeten.
Bij Villaronte gaan we de snelweg op. Andere mogelijkheden zijn er niet om naar het oosten te gaan, wel is waar geen tol maar toch. Op zich valt de weg mee en wordt ons een ruime blik gegund op de onvermijdelijke eucalyptusbossen.
veel viaducten in deze weg, want de kust heeft veel inhammen.
uiteindelijk komen we op de camping Cudillero. Een goede plek gekregen, kiezen was er niet bij maar er werd rekening gehouden met onze Doortje.
We zitten lekker in het zonnetje na 241 km.
8 juni is een rustdag. Veel gasten vertrekken, wij niet. Lekker uitslapen, lekker uitgebreid ontbijten en lekker aanrommelen. Ik spoel de watertank weer een keertje om en doe hem vol. Leeg de afvalwatertank en doe de was. Ans hangt hem op en cleant de camper van binnen.
’s middags gaan we nog een stukje wandelen naar de kust. Het weer valt wel tegen. De zon laat zich nauwelijks zien.
De camping is goed georganiseerd en de baas heeft er de wind onder. Geen vuiltje te zien, geen hondje los en het sanitair brandschoon, zelfs een legionella certificaat voor de douches.
We breken ons hoofd op de route voor de komende dagen als we de picos de europa door gaan en we op Frankrijk afgaan. Het is een crime met de wegen en campings.
We zullen morgen wel zien, want ook het weer wordt slechter en er klinkt onweer in de lucht. Ook dat heeft consequenties voor de tocht door de picos. We kunnen geen laaghangende bewolking hebben daar op die smalle wegen.
We zien wel.
9 juni is het bewolkt het oweer is over gedreven. We gaan op weg naar de picos met drie alternatieven, die we in kunnen zetten afhankelijk van het weersverloop.
we nemen eerst een stuk snelweg A8. Onderweg, we zitten nu in Asturias, komen de voorraadschuurtjes op poten weer terug, maar dan in een andere vorm. Groter en vierkant en vaak van hout.
We rijden via Aviles naar Oviedo, waar we onze eerste keuze moeten maken. We gaan niet diep de Picos in. Dat zou een smalle kronkelige bergweg zijn van ruim 150 km en in de bergen in de verte zijn lage wolken waarneembaar en dat gaan we dus niet doen. We kiezen voor de AS 114 naar Panes die oostwaards door het eerste deel van de Picos voert.
Dan blijkt geen verkeerde keuze. Het is een prachtige weg die de loop van de rivier de Rio Sella volgt. Deze rivier heeft in de loop van de tijd een scherp dal gevormd, zodat je door een kloof rijdt met aan weerszijde hoge rotswanden.
De weg is ruim genoeg om ontspannen te kunnen rijden en ook de bochten zijn goed te doen, er is nauwelijks hoogte verschil in de weg. Ook zijn er veel gelegenheden om te stoppen om rond te kijken en te fotograferen. Onderweg spotten we ook nog een paar groepen gieren hoog in de lucht. We genieten met volle teugen, zo mooi is het hier.
We hadden als plan om vanaf Planes een camping aan de kust te nemen, maar het weer is beter geworden, dus toch maar een stukje dieper de Picos in. Vanaf Panes gaan we de N 621 op naar Potes, waar een goede camping zou zijn midden in de Picos. “Isla de Picos de Eruropa”.
Nu dat was andere koek.
Het was nog een graadje heftiger en mooier en overweldigender. Ook hier weer langs een riviertje, maar de weg smaller en bochtiger en ook de kloof smaller en hoger. De weg was in de meeste gevallen breed genoeg om elkaar te passeren. Dubbel genieten dus.
In Potes een mooie plek gevonden en we waren er al om 16.00 uur, dus konden we heerlijk genieten van de zon, die hier heerlijk scheen.
’s Avonds zijn we lekker gaan eten. Ik de plaatselijke specialiteit “bloedworst op zijn Asturia’s” en Ans iets runds.
En weer puzzelen over de vervolg route.
morgen een stuk kust tot in de buurt van Bilbao en als het lukt zondag in Frankrijk in de buurt van Biarritz.
Of zo iets..