Dag 11 26 mei 2024 glengoulandie

Dag 11 vrijdag 26 april 2024 Glengoulandie.

Vandaag weer een rit door de Schotse bergen.

Weer was de nacht erg koud, halverwege nog een extra plaid erop gelegd en uiteindelijk goed geslapen. Het is droog en dat is al heel wat en de zon komt afentoe ff tevoorschijn, maar nog niet vanharte.

Nadat alles weer reisvaardig is gemaakt en de startkoffie genuttigd, gaan we op weg. We zijn niet de enigen die weg gaan, de camping loopt aardig leeg, maar zal naar zeggen vanavond weer helemaal vol zijn. Op de keurige serviceplaats van de keurige camping laten we achter wat we niet mee willen nemen.

Niet alles wat we wel mee willen nemen hebben we aan boord dus bezoeken we nog even de plaatselijke COOP voor de weekend boodschappen. Bij de plaatselijke bakker kopen we nog een brood dat in de regio wereld beroemd is.

Dan gaan we echt op weg.

We rijden eerst de A93 richting Breamar en volgen de river Dee. Onderweg passeren we Balmoral Castle, dat we vanaf de weg niet te zien krijgen en de parkeerplaatsen zijn al flink druk.

Langs de Dee drinken we onze eerste koffie. Verstopt tussen het gras spotten we een Hazelworm, die uiteindelijk het Haze(l)pad kiest.

Verder op de A93 verandert de omgeving weer dramatisch. De bergen doemen weer op en de 50 tinten bruin ontvouwen zich weer.

Ook de zon doet weer wat vaker mee.

Op de hoogste toppen ligt nog sneeuw.

We stijgen tot 700 meter, waar we op de ""Devills Elbow"" terecht komen.

Koud en winderig is het daar, maar ook meer dan prachtig.

Echt weer genieten deze tocht.

We stellen ons voor hoe het zal zijn als al die bruine hei volop in bloei staat!!

Op de flanken van de bergen grazen duizenden schapen met nog meer lammetjes.

Vanaf de devills elbow dalen we steil af met 12%, best een dingetje om over zo'n flinke afstand af te dalen zonder je remmen te verknoeien.

Eenmaal beneden verandert ook het landschap weer. De desolate, lege bruine bergen maken plaats voor een wat lieflijke landschap met smalle kronkelende wegen, oude bomen erlangs en leuke optrekjes.

Bij Blairgowrie gingen we bijna de mist in (figuurlijk). De voorkeursweg van de routebegeleiding bleek afgesloten en het was een hele toer om op de route te komen die Ans oorspronkelijk voor ogen had. We moesten terug! Een volledige ronde op de rotonde lukte niet omdat die te krap was, zodat we uit eindelijk de woonwijk in moesten omdaar te draaien. Ook dat lukt en we gingen vrolijk verder.

Ook weer zo'n mooie kronkelige, smalle weg, soms met passingplaces, maar ook met hoge bermen en afschermende hagen, zodat we heel voorzichtig moesten sturen.

Zo kwamen we dan toch op de A9 (rechtsaf de weg op is in VK de grote bocht, dus twee rijbanen op een autoweg in een keer kruisen) maar niet voordat we minutenlang moesten wachten om de rijbanen te kunnen oversteken.

Daarna weer de A9 af bij Aberfeldy, waar we ook weer verkeerd gestuurd werden en op een boerenerf moesten keren. En ja... een eind verder op de B 846 vonden we eindelijk de beoogde camping.

We blijken enkele van de weinigen te zijn die deze kleine camping als toerder aandoen. De camping mevrouw wijt dit voornamelijk aan de koude. Er zijn veel vaste plaatsen met stacaravans, waarvan er zo'n 10 zijn bewoond en een aantal camperplaatsen waarvan wij er twee bezetten en er nog 5 campertjes staan.

Lekker stil dus en alle voorzieningen zijn keurig aanwezig.

We kijken uit op de hier weer aanwezige bergen, waar we morgen ook gaan wandelen, want we hebben voor twee nachten geboekt.

Morgen is Jan jarig en dat vieren we hier!!!

Vanavond eten we afzonderlijk, ieder ons eigen lievelingskostje. (LAT - eten heet dat)

Het is hier nu kwart voor tien, ik stop maar eens met de blog vandaag.

En daarna lekker slapen

Met een extra plaidje!!!