Dag 44 Muros 5 juni

Dag 44 Muros en Santiago 5 juni 2017-06-05
Het was weer een gedenkwaardige dag. Het wordt moeilijk om al die gedenkwaardige dagen te onthouden, gelukkig staat alles in de blog.
Omdat vandaag Santiago op het menu staat en ik ook die plaats op de overzichtskaart wil hebben is er een dag 44a gemaakt, waarin overigens geen tekst staat vermeld.
Als je de blog via e-mail leest krijg je op het blogscherm rechtsboven een tekst: “Toon op kaart”. Als je daar op klikt zie je op de kaart de plaatsen waar we op de reis zijn geweest, zodat je ook op kaart onze reis kunt volgen.
we gaan dus vandaag naar Santiago de Compostela, de plaats waar zus Lies haar triomfen heeft gevierd. Volgens de juffrouw van de camping, die ons een kaart van de stad mee gaf moesten we het parkeerterrein aan de Avenua de Xamins XXIII hebben, vlakbij het centrum en geschikt voor campers. Via de AC 550 en de CG 1.5 kwamen we vlot bij Santiago aan. Maar toen we onze navigatie vroegen om ons te helpen ging het weer helemaal mis. Via allerlei ongewenste wegen kwamen we uiteindelijk bij het oude centrum en moesten we via een (voetgangers?) gebied langs groepen mensen laveren met onze toch niet zo kleine campertje. Omdat ook een verkeersbord naar de zelfde parkeerplaats verwees, zijn we toch maar door gereden. En ja we kwamen bij de bewuste parkeerplaats aan, maar dat bleek een parkeergarage (max hoogte 2 meter). Dus weer terug. Een parkeerplaats in de buurt bleek een tweede ingang van de zelfde parkeergarage te zijn, maar met ook buitenplaatsen via een afzonderlijke ingang. Wij blij, wel stond er op een paaltje: Verboden voor bussen en dat zijn wij ook niet, we mogen ook niet op de busbaan rijden. Toen we bij de ingang stonden voor een kaartje kwam er een withete parkeerwachter zijn hokje uit met wilde en kwaaie gebaren ons weg te jagen. Of we niet konden lezen…Mijn opmerking wij zijn toch geen bus, maakte hem alleen nog maar kwaaier. Hij duwde ons nog net niet weg. Lastig uitparkeren voor mij, dus niet zo snel maakte hem nog kwaaier. Uiteindelijk verder gezocht en vonden op enige afstand een grote bus en camperparkeerplaats, waar we voor 3.50 euro de hele dag konden staan en voor 12 euro extra de hele nacht. Dat laatste hebben we maar niet gedaan. Hier was de parkeermevrouw uiterst vriendelijk en gaf ons nog enkele nuttige tips.
Wij gewapend met de kaart de stad in.
Dat is wel een heel avontuur. We vonden de stad erg rommelig, met weinig verwijzing naar belangwekkende gebouwen. Veel van deze gebouwen werden op dit moment gerestaureerd of moesten nodig worden opgeknapt. We begrijpen wel dat als je euforisch de stad binnenkomt je vooral gefocust bent op het eindregistratiepunt.
De straatjes ernaar toe zijn wel erg leuk, ook veel winkels waar je legio caminiosouveniers kunt kopen, maar ook bakkerswinkeltjes, waar we iets lekkers voor de lunch kochten Een verbazingwekkend gebouw was voor mij de gevel van de convento van st. Clara, in de rua de st Cllara. Een facade, gebouwd in de 17 e eeuw, die zo uit een catalogus over Art Deco kon zijn gehaald, of omgekeerd. Via de rua de san roque kwamen we in het hart van het oude centrum. Met veel overdadig versierde gebouwen, kerken etc. Tot we op het grote plein bij de kathedraal kwamen. Het was er niet druk, wel toeristen, maar eigenlijk weinig caminiogangers. Zij die er wel waren, zagen er opgelucht en soms uitgelaten uit en in allerlei gedaantes en uitvoerringen. Een groepje jongeren kwam zingend, hand in hand binnen gehost.
Wat jammer dat de kathedraal bijna helemaal in de steigers staat, een afschuwelijk gezicht. Dat doet toch wel inbreuk op het aangezicht van het grote plein plaza do obradairo. We konden niet ergens naar binnen ivm onze doortje.
Al met al wel een indrukwekkende plek, maar naar onze smaak niet zoveel sfeer op dit moment en de gebouwen vooral overdadig geornamenteerd. Maar fijn dat we er toch geweest konden zijn.
We hebben daar een flinke poos rondgelopen en gekeken en hadden bij terugkomst bij onze camper na 12.000 stappen een beetje het idee dat we een stukje mee hadden gelopen.
Inmiddels is het weer slechter geworden er valt een beetje regen het begint te waaien en we gaan op weg naar onze volgende camping in Muros.
We hadden ons goed geprepareerd op de uittocht uit Santiago en dat leverde geen problemen op. Muros ligt op de punt van weer zo;n schiereiland aan de Ria de Muros y Noia. De weg er naar toe loopt langs de waterkant.
Onderweg slaat het weer echt om het waait hard, het regent en bij flarden een gemene mist (laag hangende bewolking). We houden ons hart vast hoe deze rit gaat verlopen. Het is een lastige rit, vooral met mist en als de wind van zee uit schuin op de camper waait. Er is erg weinig verkeer. De camping ligt aan zee, aan het strand, hoe gaat dat worden..
Als we bij de camping aan komen blijken er toch we aardig veel kampeerders te zijn. Na veel vijven en zessen gaan we toch voor het eggie en gaan met de kop op de wind op het zeeterras staan.
Prachtig, de wind giert om de camper heen, maar verder geen last. We lopen als het droog is nog een lekker stuk over het woeste strand. En we genieten van het uitzicht over zee vanuit onze camper. Mooier kan het bijna niet. Op het gras naast ons spotten we een koppeltje Roodborsttapuiten.
Inmiddels is het wat rustiger geworden en maken we ons klaar voor de nacht, buiten is het zestien graden, binnen twintig. Het is donker en in de verte knippert de vuurtoren van Louro.
Morgen is beter weer voorspeld, maar niet het weer wat elders in Spanje heerst, dan moet je maar niet naar Noord Spanje gaan.
Morgen is (schoon)zus Jenny jarig, Van Harte!!
Morgen naar het einde van de wereld. Finisterra.