Dag 21 en 22 Consuegra en Horcaja 13-14 mei

Dag 21 en 22 Consuegra en Horcaja 13 en 14 mei 2017

De Wifi is hier nogal wisselend, soms wel soms niet en soms onderbrekend, zodat je weer opnieuw moet beginnen. Vandaar dat ik vanochtend in een periode van goede wifi, de blog van dag 20 kon overzetten en de foto’s. De blog van dag 21 had ik nog niet klaar. Die heb ik dus in telegramstijl geschreven toen ik online was en niet zoals normaal eerst op mijn gemak in word en dan knippen en plakken online.
Enfin nu zit ik in word en moet toch de blog van dag 21 nog een keer schrijven voor de geschiedenisboekjes dus dat doe ik nu, de avond van dag 22. Zondag dus. Van huis uit een rustdag en dus ook tijdens onze vakantie.
Gisteren dus naar Consuegra.
Het was een lang gekoesterde wens van Ans om de molentjes van Don Quichot in het echt te zien. Toen we vrijdag ook nog een stukje van de Don Quichotroute reden werd de wens nog versterkt. Volgens de overlevering staan de echte Don Quichot molentjes in Consuegra, te zuiden van Toledo in La Mancha.
Omdat het ook nog zondag Moederdag is konden we er niet aan voorbij om daar naar toe te gaan, maar dan op zaterdag dan is het minder druk en vanuit Horcaja de los Montes (wat een prachtige namen allemaal) is het een goede dagtrip heen en weer, want een andere camping in de buurt is er niet. Lekker lange zin is dit.
Wij dus via witte weggetjes naar Consuegra. Eerst door het prachtige natuur gebied rond Horcaja de los Montes. Op een parkeerplaats in het gebied zijn we gestopt. De parkeerplaatsen zijn hier overdekt, want het is hier ‘s zomer zo ontzettend heet, dat je na een paar uur parkeren je auto niet meer in wilt. Op een van de plekken stond een 4-wheeldrive met parkwachter en met veel handen en voetenwerk kregen we desgevraagd te horen, dat Doortje wel mee mocht, maar alleen aangelijnd en dus niet los. We hebben een mooie wandeling gemaakt op een pad, dat via een wildsluis door de afrastering ging.
Vooral veel mooie planten/bloemen gezien Hybiscussoorten, pluimlavendel etc. Ook prachtige baardvormige korstmossen.
Na de wandeling weer verder, waar de omgeving, nadat we het park hadden verlaten wat minder aantrekkelijk werd. De witte wegen zijn overigens heel goed, maar hier ook langs een lineaal aangelegd. De dorpjes maken het nog wat aantrekkelijker. Vooral waar de ooievaars intrede hebben gedaan. Op sommige kerken zaten er meerdere nesten. Bij het aanleggen van de wegen hebben ze hier weinig tot geen aandacht geschonken aan parkeergelegenheid.
Uiteindelijk hebben we koffie gedronken op een industrieterrein.
Bij Consuegra aangekomen zagen we al van verre het doel van onze reis. Op een grote heuvel stond een flink aantal van de bekende molentjes waar Don Quichot tegen zou hebben gevochten. Deze langgerekte heuvel staat in Spanje bekend als “Dicho des Niños” in het Nederlands: Dijk der Kinderen. Leuk die overeenkomst met ons Kinderdijk. Maar weinig mensen weten dat. Nu nog dichtbij komen.
Via een lastige rit door Consuegra (lelijk dorp trouwens, met een afschuwelijke zilverkleurige kerktorenspits) kwamen we bij de toerit van de heuvel. We hebben de bus op een parkeerterrein gezet en een stuk naar boven gelopen naar de eerste serie molentjes. Verderop op de heuvel stond HET kasteel en aan de andere kant van het kasteel stonden nog meer molentjes, die er hetzelfde uitzagen. Daar gingen busladingen mensen naar toe, zodat wij ons beperkten tot de eerste, waar bijna niemand stond. Toch nog een hele klim, want de molens staan op flinke hoogte om wind te vangen, . In Spanje geldt ook het spreekwoord “Hoge molens vangen veel wind”.
Alle molentjes staan ieder op een eigen ronde verhoging. De wanden van van deze verhoging is bekleed met keien. Het is een mooi gezicht, die witgekalkte stenen cylindervormige molens met een kegelvormig dak, waaruit de molenas met wieken uitsteekt. Het houtwerk is zwart geteerd. De meeste molen zijn gebruikt als oliemolens voor de olijfolie-industrie in der tijd (17e eeuw). We lopen daar een tijd rond en maken veel foto’s. Ans was meer dan tevreden.
Na al dat moois hebben we trek en lunchen we in de bus.
We gaan weer terug naar de camping, benieuwd of er nog plaats is.
Tijdens de terugweg worden we toch nog geconfronteerd met een slechte witte weg. Het wegdek was over een 12 km meer dan slecht. Gelukkig bleef het erbij en we zagen langs die weg een hele troep bijeneters!
Terug op de camping bleek onze plek nog beschikbaar en zijn we daar maar weer gaan staan.
’s avond bij het uitlaten, bleek dat bij de receptie een plaatselijke folklore groep op te treden. We zijn met zijn drieen gaan kijken en luisteren. Het was erg leuk, vooral omdat de campingbeheerder ons daarbij trakteerde op heerlijke sangria.
De volgende dag (zondag 14 mei) zouden we eigenlijk weer door gaan, maar het is lekker weer, de plek is fijn en we hebben eigenlijk geen zin om weg te gaan. Dus blijven we. De campingbaas vindt het goed en weet te vertellen dat het weekend tot en met maandag duurt, vanwege de naamdag van de patroonheilige van de boerenstand, zijn naam ben ik vergeten. Addie en Kees, iets voor Nederland??
Verder doen we die dag niet veel. Het is heerlijk warm en zonnig. De luifel gaat uit en de stoeltjes worden neer gezet.
Ik heb de drinkwatertank schoongemaakt en weer gevuld, de camper is aangeveegd en we hebben heerlijk geluierd.
Morgen gaan we weer verder.
Voor Jan en Elly: leuk om jullie blog te lezen. We kunnen tot nu toe nog geen retourberichtjes sturen, Wifiprobleem? Veel genoegen in Venetie.