dag 7 30-04-2017 le rozier

Dag 7 Moulin de la Gauiniere (Tarn) 29 april 2017
Yesssss… een mooie zonnige dag, stralend weer en geen sneeuw.
Morgenstond..IJs op het front.
Vanochtend was de voorruit van de camper weer stijf bevroren, De nachtvorst reikte vannacht tot -3,5 graden. Dat we niet hoefden te krabben kwam omdat we zo laat vertrokken.
De zon schijnt uitbundig, al is het fris.
We starten rustig en vertrekken pas om 11.30 uur. Alleen in de schaduw is het gras nog bevroren.
We gaan vandaag via de Tarn verder naar het Zuiden. Later op de dag wordt het we gaan naar de Tarn en daar overnachten we.
Het wordt een prachtige dag (blijft wel fris zo’n 13 graden) en een prachtige tocht. De zon wijkt geen moment van de hemel en de route is geweldig. We nemen er dus ook de tijd voor.
Via de N88 gaan we naar Mende. Een mooie weg, deels door de vallei van de Allier, opvallend weinig verkeer voor de zaterdag. Ans wordt helemaal lirisch van alle narcisjes die er in de velden langs de weg bloeien. We kunnen er helaas niet bij. De omgeving verandert sterk. Misschien door het mooie weer wanen we ons nu in zuid Frankrijk. De natuur wordt wat droger, dorder en er verschijnen steeds meer rotsen in het landschap.
Vanuit Mende nemen we de N 106 naar Florac. Onderweg komen we bordjes “Route Barré á 15 km” tegen maar die negeren we. We zien wel.
En na 15 km, op de Col de Montmirat (1150 m) is de weg inderdaad barré. We moeten de deviation op. Maar voor die tijd gebruiken wij onze aanwezigheid op die col om uitgebreid koffie te drinken.
Daarna stuurt de deviation ons via een piepklein weggetje naar de D 31, die ons weer naar de N 106 voert. Net voor Florac zien we een Intermarché, waar we onze weekend inkopen doen. Door Florac laverend komen we op de D 907, een smalle kronkelige weg die ons langs de Tarnon leidt.
De weg maakt de zelfde meanders als de rivier. Een adembenemende tocht, vooral door het landschap waardoor we rijden. Wel smal en bochtig met flinke haarspelden, maar goed te rijden omdat er bijna geen verkeer is. Prachtige rotsen, veen bloemen in de bermen, Lichtgroene loofbomen tussen de donkere sparren. En veel imposante pieken en dalen.
De D 906 gaat over in de D 996 en de Tarnon gaat over in de Fraissinet. Bij de col de Perjuret gaan we naar het oosten en rijden langs de “Gorges de la Jonte”.
Onderweg vinden we een Lunchplek waar de Baguette met knoflookworst eten. Van de bloemen die we op de plek vinden maakt Ans een nieuw Camperboeketje voor op het dashboard.
Bij Meyrueis nemen we per abuis de D 986, waardoor we een heel stuk moeten rijden voor we kunnen keren. De weg voerde wel door een klein laag tunneltje, waar we gelukkig net doorheen konden. Daarna konden we onze geplande weg weer vervolgen. Het is heerlijk zo’n prachtige weg op je dooie gemak te rijden. Bijna geen verkeer en de inhalers die er zijn laat je door als je even uit kan wijken. De rotsen zijn hier erg mooi en imposant, af en toe zitten we op zo’n 1000 meter. We waren hier al eens eerder , maar vanuit de camper en zo vroeg in het jaar is het weer heel anders.
We rijden via de 996 naar le Rosier, waar een aantal campings langs de Tarn liggen. We besluiten niet verder te rijden maar hier neer te strijken. Volgens de gids is de Camping die we op het oog hadden pas 1 mei open. We wagen het erop en ja..Sinds vandaag open omdat maandag 1 mei in Frankrijk een vrije dag is. We worden hartelijk ontvangen door de Nederlandse eigenaars en vinden een plekje vlak aan de oever van de Tarn. Het is nog zo lekker, dat we nog even in de luwte van onze camper buiten kunnen zitten. OP de camping staan nog 3 caravans. We kunnen nog brood bestellen voor morgen.
Dit is zo’n lekker plekje, dat we samen besluiten morgen hier te blijven voor een relax dagje.
We kijken terug op een wonderschone dag met mooi weer en een mooie trip.
Salut.