Dag 12 12 september Westzee
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg Ans en Wim
12 September 2020 | Denemarken, Ringkøbing
“Raast de wind over het strand, zitten je haren vol met zand”
Het is vandaag een somber weertje, het is vannacht wel droog gebleven, maar de bewolking dreigt.
We vertrekken vandaag voor een reisdag langs de kust van de Westzee. Dat is eigenlijk de Noordzee, maar de Denen vinden dit de Westzee omdat in het oosten de Oostzee is.
We rijden delen van de zgn Margrietroute, dat zijn routes die door het hele land zijn gemarkeerd met een margrietje op de verkeersborden.
Die markering is niet altijd even consequent, zodat het af en toe wel puzzelen was voor Ans.
Vanuit Store Darum gaan de langs de kust naar Esbjerg een behoorlijke havenplaats. We passeren Esbjerg aan de westzijde, via het uitgebreide havengebied. Opvallend zijn daar de opslagplaatsen van de bekende Deense windmolens. Je weet niet wat je ziet. Rijen immense kolommen waarvan de masten van deze giganten worden samengesteld en enorme propeller delen, die horizontaal naast elkaar liggen opgeslagen, wachtend op transport. Als je er zo dicht langs rijdt, zie je pas wat een enorme omvang deze onderdelen hebben.
Na het haven gebied komen we weer in een meer bewoonde wereld met de zee en de duinen links en de luxe huizen rechts.
Er staat een harde westen wind en de regen striemt over het land (en de zee). We bezoeken een parkeerplaats aan de kust en met de neus (van de camper) in de wind genieten we van de ruwe zee en de lekkere koffie. Een kitesurfer vertoont zijn kunsten.
We vervolgen de Margriet route, die ons door verschillende landschappen voert. Door het binnenland via uitgestrekte heidevelden en langs de kust door en langs de duinen.
Uiteindelijk komen we terecht bij Nymendegat waar een smalle strook land begint met in het westen de Westzee en in het oosten het RingKøbingfjord. Een prachtige weg met veel vakantie woninkjes verstopt in de duinen en inhammetjes, die naar het strand leiden.
We duiken in zo’n inhammetje en komen uit op een vrijwel lege parkeerplaats achter het laatste duin (gerekend vanaf landzijde). Het is inmiddels droog geworden, een perfecte gelegenheid om het strand op te gaan,
Het losse zand van het duin maakte het nog behoorlijk lastig om de top te bereiken, daar aangekomen werden we gezandstraald door de harde zeewind. Doortje werd helemaal dol en omdat er geen hond op het strand was mocht ze uitgelaten naar beneden stormen naar de zee. Die zee was behoorlijk woest, zoals eigenlijk de zee moet zijn. Mooi hoor!
We hebben daar een tijdje door weer en wind rondgelopen en Doortje rondgedarteld.
Daarna weer terug met de schoenen en haren vol met zand.
Lekker gelunched en daarna weer verder.
We krijgen zelfs af en toe een zonnetje, de wind blijft hard.
Bij Sandervig krijgen we een weg omlegging, waardoor we even de weg kwijt zijn omdat ook de margrietjes verdwenen. Uiteindelijk kwamen we weer op de kustweg en vonden bij Husby de beoogde camping.
Niet zo geweldig maar voldoende en twee plaatsjes met de kop in de wind, zodat de dakraampjes open konden. Het waait nog steeds hard en het is te koud om buiten te zitten.
Op de camping wordt het einde van het seizoen gevierd met een bbq voor de vaste campinggasten. Niet voor ons dus!
Wij eten rodebietjesstamp, ook lekker.
Morgen naar het eiland Mors, naar verwachting de Laatste dag met regen en wind.
-
13 September 2020 - 11:16
Sonja Van Der Wel:
Ook weleens lekker echt uitwaaien.....en dan lekker een stamppotje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley