Noorwegen dag 8, Kystriksveien dag 2

Noorwegen dag 8, Kistriksveien dag 2 (7 juni 2014)
Vandaag de tweede dag van de Kistriksveien (de Kustweg) een route via Wegnr. 17 over een hele reeks eilanden aan de Noorse kust tussen Bodo en Steinkjer. De weg wordt vele malen onderbroken door stukken water, die via Ferries worden overbrugd. Dat betekent verplicht onthaasten.
Wat ik gisteren nog vergat te vertellen dat we toen onze eerste, en tot nu toe enige wilde ELAND hebben gezien. We konden niet stoppen voor een foto.

Voor onze buren een fijne vakantie toegewenst Marianne en Bertus.. en ook voor Sonja en Eric die dezer dagen met de caravan zouden vakantie vieren, geniet ervan na alle tuindrukte…En natuurlijk ook Henk en Katri, die in het mooie Kroatie verkeren.

Het weer is weer zonnig en warm, buiten ontbeten. We zijn vandaag om 10.30 uur uit Reipa vertrokken, na een lang gesprek (van zijn kant) met onze Friese buurman op de Camping. Hij met een 7 meter lange Hymermobil, jaloers was op ons met onze buscamper, hij vond er niets aan zo’n groot ding, dat was geen kamperen en hij kon nergens komen.
Ook deze weg is weer prachtig. Wel ontzettend veel tunnels waaronder een van bijna 8 kilometer en hartstikke nat, halverwege “regende’’ het uit het dak van de tunnel. Deze tunnel lag onder een uitloper van een van de grootste gletsjers van Noorwegen.
Bij een parkeerplaats met uitzicht op de Gletsjer koffie gedronken.
De bergen in de omgeving worden hoger ( tot zo’n 1500 m)en op vele ligt sneeuw.
De eerste Ferry krijgen we van Foroya naar Agskarfet, 10 minuten varen, 1 uur wachten. De dienst regeling is ivm pinksteren (pinksterzaterdag) aangepast.
30 kilometer verder is de volgende Ferry, van Jektvik naar Kilboghamm. Hoewel we dachten dat deze om 14,15 zou vertrekken bleek deze pas om 15.20 uur te gaan (ons gehaast voor niets). Dan maar koffie en een broodje..
De tocht was prachtig…en duurde ruim een uur, kriskras tussen een stel eilanden door. Onderweg passeerden we de Poolcirkel weer, nu naar het zuiden. De kapitein riep dit apart om en er is onderweg een gedenkteken geplaatst (wereldbol), zie foto. Jammer genoeg moest Doortje in de Camper blijven en dat ging goed..
Inmiddels was het rond vijven geworden en we waren aan een camping toe. Veel campings zijn er niet op deze route dus de eerstvolgende (na 3 km) was voor ons (de Polar camping), met zicht op het fjord waarover we hebben gevaren.
Voor vandaag was het wel weer genoeg. We hebben maar 96 km gereden, maar wel veel gevaren en genoten. Om 19.00 uur begint de bewolking over de bergen heen te golven als een wattendeken. De bergen zijn grotendeels ingepakt..
Morgen verder.,,
Het wordt dan ook wat koeler, veel plezier in Nederland met een warm pinksteren.