Dag 15 15 september boten op het strand

Dag 15 15 september Boten op het Slettenstrand
“Slepen ze boten op het Land, moet je lang wachten op het strand”
(copyright: Elly)
Een niet-reisdag vandaag.
De dag begint grijs, maar zonder wind en met een redelijke temperatuur.
We hebben eerst uitgebreid gedoucht in het onvolprezen toiletgebouw van de camping. Dat is werkelijk een super de luxe voorziening, met prachtige ruime douches. Heerlijk.
Daarna volgde helaas ook de omvangrijke afwas van gisteravond. Het was toen inmiddels zo donker, en de afstand tot het gebouw bedroeg wel 500 stappen, dat we het afwassen maar hebben uitgesteld.
Na het ontbijt de koffie met nog een flink stuk van de het nog steeds heerlijke gebak.
Daarna gevijven op de fiets.
Doortje in het mandje.
Eerst naar het strand, daarna via een met grind verhard pad verder langs de duinen. Het was best lastig fietsen op dat grind en Doortje vond er ook niets aan en blafte erop los.
Verder was het een mooie tocht door de duinen met veel erg mooie vakantiehuisjes verstrooid over de duinen.
Na een kilometer of 7 kwamen we aan bij het Slettenstrand. De naam is afkomstig van het riviertje de Sletten en heeft dus niets te maken met het allooi van sommige van de daar woonachtige dames. Hoe het riviertje aan zijn/haar naam komt is niet vermeld.
Aan het begin van het strand kwamen we een oude bekende tegen: De krab. Een groot zwart standbeeld van een strandkrab, dat we vroeger ook al tegen kwamen bij ons vorige bezoek aan Denemarken en waarvan een foto in ons plakboek prijkt.
Op het strand warren de plaatselijke vissers hun boten een voor een op het land te slepen, waarom weten we niet. Dat ging niet zomaar.
Op het strand was een stelsel van katrollen aangebracht met kabels die uitkwamen in een gebouw waar een sterke lier was opgesteld. Een trekkertje was driftig heen en weer te rijden om de kabels naar de juiste plaatsen te rijden.
Het proces gaat als volgt.
De betrokken vissersboot ligt dwars voor het strand in het water met een kabel aan de zijkant vastgemaakt. De schipper vaart een stukje van het strand af en vaart met volle kracht tegen het glooiende strand aan. Dat herhaalt zich enkele keren tot het schip hoog genoeg op het strand ligt. Dan wordt een kabel onderaan de steven vastgemaakt en vervolgens wordt het schip op het strand getrokken tot de plek waar die moet liggen. Waarom dit ritueel wordt uitgevoerd en hoe vaak is ons een raadsel gebleven. Wel duurde het een hele tijd voordat er een schip op het strand lag, door ons en velen met ons gadegeslagen.
We zijn vervolgens verder gefietst. Het was inmiddels prachtig weer geworden. We reden nog verder een rondje door een mooi bos met een mooie gladde weg tot we in Hjordal kwamen, waar we een paar lekkere broodjes kochten, die we terug op het Slettenstrand in de zon opaten.
Toen terug naar de camping via de zelfde grindweg, wel wat aangenamer, want Doortje hield zich koest. Onderweg nog een rennende mol gezien en een haastige oversteekadder.
Op de camping genoten we verder van het lekkere weer, het drinken en de rust en nog later van de Lasagne van Ans en de koffie van Elly.
Blogtijd en tot morgen.