Dag 16 16 september Lands-end op Jutland
Blijf op de hoogte en volg Ans en Wim
16 September 2020 | Denemarken, Skagen
Dag 16 16 september Lands-end op Jutland
“Al is de Oostzee nog zo snel, de Westzee achterhaalt hem wel”
Vandaag is het weer de dag van de wind. Nu uit het noorden en hard.
’s Nachts begon het al en moesten de dakramen dicht en de fietsen gestut om moeilijkheden te voorkomen. Gelukkig bleef het droog.
’s Morgens moest er eerst nog een afwas worden gedaan van gisteren en moesten we ons voorbereiden op de reis naar het noorden; het noordelijkste puntje van Jutland.
Om half twaalf vertrokken we van deze zeer mooie camping
‘Het was wederom een mooie afwisselende tocht met mooie, vriendelijke landschappen, aangenaam om te rijden, maar niet spectaculair.
Doortje was een beetje mat, waarschijnlijk was haar pilletje verkeerd gevallen.
We reden stukjes langs de zee en door het binnenland.
Toen Skagen eenmaal in zicht kwam werd het allemaal wat spectaculairder. Het licht werd anders en voorbij Skagen zagen we de vuurtoren al afgetekend staan tegen een blauwe zee en dito lucht. Er stond een felle noordenwind.
Het Lands-end van Jutland heet Grenen en bestaat vooral uit zand, duinen en bunkers. Het laatste stuk is een strook zand, dat twee zeeën, de Westzee in het westen en de Oostzee in het oosten, van elkaar scheidt, totdat het zand ophoudt.
Daar voorbij worden beide zeeën met elkaar geconfronteerd hetgeen met een hoop spektakel gepaard gaat.
De golven van de Oostzee rollen naar het westen en die van de Westzee naar het oosten. Is er weinig wind dan levert deze confrontatie een witte schuimstreep op richting het noorden, die de scheidslijn vormt tussen beide zeeën, die kun je kilometers zee-inwaarts waarnemen.
Maar nu met deze harde noordenwind werden beider golven opgezweept en werd de botsing der golven een spectaculair schouwspel.
Sensationeel…… nog versterkt door de felle zon in een strakblauwe lucht!
Het valt nauwelijks te beschrijven, zo mooi.
De golven spatten tegen elkaar op met veel geweld, schuim en een sproeiregen van druppels die opspat en door de zon een regenboog tevoorschijn toveren.
Elke keer op nieuw, elke keer prachtig!
We lopen tegen de harde wind en de striemende zandkorrels, helemaal naar het laatste eindje. Het is niet druk gelukkig.
Zijn de afzonderlijke zeeën , met hun hoge golven al mooi om naar te kijken, aan het eind is het echt een apotheose.
En een geraas….Voor mij een bijna-Noordkaap ervaring.
Ook als je daar achterom kijkt is het mooi, tegen de lage zon in!
We hebben veel foto’s gemaakt en vooral de korte filmpjes zijn erg mooi geworden.
Daarna lopen we weer terug met de wind in de rug naar het beginpunt bij de campers . Onderweg spotten we nog twee zeehondjes in de woeste golven. We besluiten de nabij gelegen camping te bezoeken voor een plaatsje voor de nacht.
Het bezoekje aan Skagen stellen we uit tot morgenochtend.
De dag wordt traditioneel afgesloten met een drankje en een maaltijd, deze keer van Elly en Jan, een heerlijke maaltijdsoep. Jan en ik sluiten af met de afwas voordat onze wegen zich scheiden en ik mijn blog kan schrijven.
Morgen zuidwaarts,
“Al is de Oostzee nog zo snel, de Westzee achterhaalt hem wel”
Vandaag is het weer de dag van de wind. Nu uit het noorden en hard.
’s Nachts begon het al en moesten de dakramen dicht en de fietsen gestut om moeilijkheden te voorkomen. Gelukkig bleef het droog.
’s Morgens moest er eerst nog een afwas worden gedaan van gisteren en moesten we ons voorbereiden op de reis naar het noorden; het noordelijkste puntje van Jutland.
Om half twaalf vertrokken we van deze zeer mooie camping
‘Het was wederom een mooie afwisselende tocht met mooie, vriendelijke landschappen, aangenaam om te rijden, maar niet spectaculair.
Doortje was een beetje mat, waarschijnlijk was haar pilletje verkeerd gevallen.
We reden stukjes langs de zee en door het binnenland.
Toen Skagen eenmaal in zicht kwam werd het allemaal wat spectaculairder. Het licht werd anders en voorbij Skagen zagen we de vuurtoren al afgetekend staan tegen een blauwe zee en dito lucht. Er stond een felle noordenwind.
Het Lands-end van Jutland heet Grenen en bestaat vooral uit zand, duinen en bunkers. Het laatste stuk is een strook zand, dat twee zeeën, de Westzee in het westen en de Oostzee in het oosten, van elkaar scheidt, totdat het zand ophoudt.
Daar voorbij worden beide zeeën met elkaar geconfronteerd hetgeen met een hoop spektakel gepaard gaat.
De golven van de Oostzee rollen naar het westen en die van de Westzee naar het oosten. Is er weinig wind dan levert deze confrontatie een witte schuimstreep op richting het noorden, die de scheidslijn vormt tussen beide zeeën, die kun je kilometers zee-inwaarts waarnemen.
Maar nu met deze harde noordenwind werden beider golven opgezweept en werd de botsing der golven een spectaculair schouwspel.
Sensationeel…… nog versterkt door de felle zon in een strakblauwe lucht!
Het valt nauwelijks te beschrijven, zo mooi.
De golven spatten tegen elkaar op met veel geweld, schuim en een sproeiregen van druppels die opspat en door de zon een regenboog tevoorschijn toveren.
Elke keer op nieuw, elke keer prachtig!
We lopen tegen de harde wind en de striemende zandkorrels, helemaal naar het laatste eindje. Het is niet druk gelukkig.
Zijn de afzonderlijke zeeën , met hun hoge golven al mooi om naar te kijken, aan het eind is het echt een apotheose.
En een geraas….Voor mij een bijna-Noordkaap ervaring.
Ook als je daar achterom kijkt is het mooi, tegen de lage zon in!
We hebben veel foto’s gemaakt en vooral de korte filmpjes zijn erg mooi geworden.
Daarna lopen we weer terug met de wind in de rug naar het beginpunt bij de campers . Onderweg spotten we nog twee zeehondjes in de woeste golven. We besluiten de nabij gelegen camping te bezoeken voor een plaatsje voor de nacht.
Het bezoekje aan Skagen stellen we uit tot morgenochtend.
De dag wordt traditioneel afgesloten met een drankje en een maaltijd, deze keer van Elly en Jan, een heerlijke maaltijdsoep. Jan en ik sluiten af met de afwas voordat onze wegen zich scheiden en ik mijn blog kan schrijven.
Morgen zuidwaarts,
-
17 September 2020 - 00:12
R&N:
Mooi verhaal en bijbehorende foto's. Dat is toch weer genieten. Ik zie en voel mijzelf alweer in de herfst/winterstormen langs het strand lopen op Kijkduin/Scheveningen.
En dan terug in de werkelijkheid in NL.
De besmettingen lopen in hoog tempo op en a.s. vrijdag komt er een extra persconferentie waarin zeer waarschijnlijk extra (beperkende) maatregelen regionaal zullen worden afgekondigd. Veel jongeren (o.a. studenten) zijn positief getest. Gaat dus niet goed in NL.
België en Duitsland zetten de provincies Noord- en Zuid-Holland op rood. In Duitsland gaat de maatregel per direct en met terugwerkende kracht in.Voor de provincies Noord-Brabant, Flevoland, Utrecht, Limburg, Gelderland en Groningen geldt in België code oranje.
En ons Min v Buza zegt:
Laatst gewijzigd op: 16-09-2020 | Nog steeds geldig op: 16-09-2020
In de stad Kopenhagen en in de stad Odense is het aantal besmettingen met het coronavirus gestegen. Daarom verandert de kleurcode voor deze steden van ‘geel’ (let op veiligheidsrisico’s) naar ‘oranje’ (alleen noodzakelijke reizen). Na een verblijf in deze steden gaat u bij terugkeer in Nederland 10 dagen in thuisquarantaine.
Dus, geniet van jullie reis, doe voorzichtig en blijf gezond.
Groetjes -
17 September 2020 - 15:26
Marianne En Bertus:
Wat zal dat een prachtig gezicht zijn geweest. Wij zouden ook graag de foto’s en filmpjes willen zien, maar zien ze niet bij de blog. We weten niet of er iedere keer foto’s zijn meegestuurd, maar wij kunnen niets zien. Maar door de beschrijving kunnen we ons een goed beeld vormen. Dan maar bekijken als jullie weer terug zijn. Pas goed op jullie zelf en nog veel plezier. Groetjes M&B
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
