Epiloog

Dag xxEpiloog

Met onze thuiskomst op 27 mei kwam onze Schotlandreis weer ten einde. Zoals eerder gezegd was het op zee een kalme reis van Harwich naar Hoek van Holland en voor ons gevoel een kamikasereis per camperbus van Hoek van Holland naar huis.

In de spits, rechtsrijdend en oh wat hadden we een heimwee aan het veel attentere en minder egoistische rijgedrag van de weggebruikers in het Verenigd Koninkrijk, vooral het Schotse deel.

Maar enfin, het is goed om weer thuis te zijn. Even in de vertrouwde omgeving bij familie en vrienden.

We kunnen terug kijken op een geweldige vakantie die duurde van 16 april tot en met 27 mei 2024, de focus lag op Schotland.

Grotendeels gezamenlijk met Elly en Jan. Dat was wederom een fantastische combinatie, waar we erg van hebben genoten en wij het bekende spreekwoord:

" Vrienden en verse vis, blijven maar twee dagen fris"

volledig geloochenstraft hebben. Het ging geweldig! Dankjulliewel daarvoor.

Wat we allemaal hebben beleefd hebben jullie ook allemaal kunnen lezen, dus ik beperk mij in deze epiloog tot een beperkt aantal punten.

Schotland is en blijft een geweldig land met veel gezichten, waarbij het ruige, lege land ons het meest aanspreekt. Daar zit ook wel een beetje een punt. Het wordt druk in Schotland.

Gelukkig niet overal en we waren nog vroeg in het jaar, maar Schotland is in trek. Zeker na de introductie van de NC500, een soort toeristische route in het noorden, waarover ook je ook veel Schotten hoort klagen, wordt de verkeersdruk op wegen die er niet op berekend zijn groot. Die worden danook slechter en zitten vaak vol gaten.

Verder is ook de druk op de campings groter, waardoor je niet meer onbezorgd op goed geluk bij een camping terecht kan, zoals 9 jaar geleden.

Genoeg negatiefs...Het was toch onvergetelijk.

We voeren bijna 1000 km over zee om er te komen en weer thuis te komen. De reis van IJmuiden naar Nw Castle was onstuimig van wege de harde wind. Van Harwich naar Hoek van Holland voeren we op een spiegelgladde zee.

We reden 3700 km met de camperbus zonder enig probleem met de camper. Alleen is 1x onze watertank leeggelopen agv de vorstbeveiliging.

We hebben allerlei soorten wegen gereden, M-wegen, A-wegen, B-wegen, single trackwegen en wegen die geen aanduiding verdienen, maar heel griezelig, smal, onoverzichtelijk en kronkelijk waren.

We hebben op 30 verschillende plaatsn overnacht, varierend van openbare parkeerplaats, camperplaats, camping of ook een aantal keren wild gekampeerd in een natuurgebied.

We bezochten twee steden, Edinburgh en York.

We reden door prachtige gebieden en kwamen op wonderschone plekken, waar we mooi hebben gewandeld, soms in de mist.

We genoten vooral van de singletrackroads door de ruige Highlands, waar je op je dooie akkertje door heen kon rijden. Vooral de route van Tongue naar Lairg, waar we de hele dag deden over nog geen 60 km.

We hadden elke dag ander weer en soms elk uur. In het begin was het koud en vrij droog, later minder koud, iets meer regen, maar ook wat zon.

We zagen de natuur van kaal naar groen veranderen.

We hadden leuke ontmoetingen met lokale Schotten.

We hadden het gezellig met elkaar.

We zijn vooral dankbaar, dat we dit mochten meemaken en.. zonder noemenswaardig lichamelijk ongemak.

Maandag gaan Ans en ik nog voor drie weken rondtrekken door Nederland (met de fietsen mee!)

Daar komt geen blog van.

En daarna is het even thuisblijven.

Dank voor het meerijden en je reacties (het is Ronald weer gelukt), via de blog, Whatsapp of een kaartje bij thuiskomst.

ooooooooooooo