Dag 32 17 mei 2024

Dag 32 vrijdag 17 mei 2024Gretna.

Vandaag nemen we weer afscheid van de leuke camping in Catrine en haar alleraardigste beheerdster.We werden aller hartelijkst geknuffeld bij het afscheid.

vandaag is een reisdag naar Gretna, waar onze camper vannacht mag staan.

De reis gaat voornamelijk over de A76 en A 75, die ons door het groene en heuvelachtige land leidt. Mooi, maar niet spectaculair. Voor een deel agrarisch met de percelen verdeeld door stapel muurtjes.

Bij de Aldi in Closeburn slaan we eten in voor het weekend.

Onderweg drinken we koffie op een kleine P, want meer is er niet langs deze weg.

Bij Dumfries gaat het mis. Voor de gewenste afslag op de rotonde staat een knipperende politieauto de afslag te blokkeren. Een blik vooruit leert dat een eindje verder een ongeval was gebeurd, auto's in de kreukels en 1 in de sloot, dus dat zal wel even duren. We pakken de volgende afslag en daaraan ligt het parkeerterrein van een grote bouwmarkt anex boerenbond, daar draaien we op en zowaar is er veel plaats en zowaar kunnen we parkeren bij een stuk gras met een picnicktafel. Een ideale plek dus voor de lunch. In de zon, die heerlijk schijnt.

Na de lunch is de verkeerssituatie nog het zelfde, dus gaan we via een omleidings route weer naar de A 75, in colonne, want er zijn er meer. Dat gaat allemaal goed en we komen even later aan in Gretna. Daar vinden we vrij gemakkeljk "Surrone House Motorhome Aire" , een kleine particuliere camperplaats in de tuin van een grote woning.

De eigenaar begroet ons vriendelijk en vertelt de geschiedenis van dit huis en het plaatsje Gretna. Dit gaat allemaal terug naar de eerste wereldoorlog. Op de uitgestrekte landerijen van een hereboer werd toen een dorp uit de grond gestampt ten behoeve van een fabriek van nitroglycerine, die de explosieven voor de oorlog fabriceerde. Voor de vele werknemers, vooral vrouwen werd in 8 maanden tijd een compleet dorp gebouwd door Ierse bouwvakkers. Het dorp Gretna!

De fabriek is verdwenen het dorp na verval weer nieuw leven in geblazen en het Surrone house bleef met de grote tuin ook intact. Daar woont nu de hele familie van oma van 102 tot kleinkind van 13.

We installeren ons en gaan op advies aan de wandel naar Gretna Green, bekend om zijn trouwlocatie, waar iedereen kan trouwen. Het is wel iets minder geworden, maar nog steeds big business.

Onder de snelweg en het spoor door komen we in Gretna Green. Je struikelt daar bijna over de Bruiden en gommen.

In het Epicentrum ligt de oude smederij, waar alles begon en waar je dus kunt trouwen. Het is daar een komen en gaan van stellen en families. In het half uur dat we er waren hebben we 5 echtparen zien vertrekken en foto's maken, allen op zijn/haar mooist, soms met nog een hele stoet gasten. Het is een heel complex met winkeltjes, trouwlocaties, eettentjes etc, maar inmiddels gesloten omdat het na 5 uur was.

Daarbij was ook nog een groot hotel met een prachtige fototuin en wedding rooms.

Als je het niet ziet geloof je niet dat dit bestaat.

Terug naar Gretna nemen we nog een lekker ijsje en krijgen we daarbij nog een speciaal frisje van een geheim recept. Zoet!

Dan is het weer borreltijd, kooktijd, etenstijd, afwastijd, blogtijd en daarna

Lekker slapen. Niet zo stil als anders, want midden in een dorp is altijd wel wat geluid.

Morgen naar de muur van Hadrianus!