Dag 26 24 juni De Drommedaris

Dag 26 24 juni Drommedaris
Vandaag staat er weer een fietstocht op het programma.
We gaan naar Enkhuizen, een van de welvarendste steden van Holland in de 17e eeuw, lid van de VOC en zeehaven, toen het IJsselmeer nog Zuiderzee was.
De tocht naar Enkhuizen gaat via de smalle IJsselmeerdijk en biedt ons een prachtig zicht over het IJsselmeer aan de rechterkant en over het West-Friese land links. Deze rit (zijhet in omgekeerde richting) reden Lianne en Kees gisteren ook.
Hier en daar zijn al wat mooie stolpboerderijen te zien, die zo kenmerkend zijn voor dit deel van Noord-Holland. Op het water wordt flink gezeild, hoewel het niet hard waait,. staat er een lekker briesje. Gelukkig hebben we weinig last van muggen, die hier vaak in dichte drommen aanwezig kunnen zijn.
Via de moderne jachthaven van Enkhuizen gaan we naar het oudere gedeelte van de Stad, dat pal aan de waterkant grenst.
Niet te missen, daar staat ie dan DE DROMMEDARIS.
De oude toegangspoort van de oude rijke stad Enkhuizen. Eigenlijk een foeilelijk ding, maar wel imposant, met een rare bult aan de toren.
De Drommedaris is bedoeld als verdedigingswerk bij de oude haven en stamt uit het midden van de 16e eeuw, in de zeventiende eeuw is het gebouw uitgebreid en verhoogd tot zijn huidige vorm. Het gaf onderdak aan oa de kanonnen, die de havens konden bestrijken. Het gebouw heeft vele functies gehad: Opslag van kruid, wachtkazerne, accijnskantoor, spinnerij en telegraafkantoor. Nu is het een cultureel centrum.
De oorsprong van de naam Drommedaris is een beetje gissen. Al sinds de 17e eeuw wordt het zo genoemd, waarschijnlijk omdat ie erop lijkt.
De oude stad van Enkhuizen is de moeite waard. We slenteren door leuke straatjes (een straat heet hier "Tussen hel en vagevuur") en langs fraaie gebouwen, over oude ophaalbruggen en langs het water. In de oude haven liggen enkele eigentijdse protsboten, die het uitzicht verpesten.
Enkhuizen is ook de toegangpoort van het Zuiderzeemuseum, de moeite waard, maar nu niet.
En Gerrit Zalm is hier geboren.
We eten onze lunch op een bankje, met uitzicht over het IJsselmeer en gaande en komende vaartuigen, de boot uit Stavoren meert aan.
Rond 16.00 uur rijden we weer terug naar de camping via een mooie route door het binnenland. Daar worden we verrast door de vele mooie en rijk versierde stolpboerderijen.
Onderweg in Hoogkaspel eten we nog een ijsje, maar dat was niet zo'n succes.

Om half 6 zijn we terug en toe aan een drankje.
Als avondmaal werd voor ons toebereid beenham met gebakken aardappeltjes, sla en een toetje.
Naast een vol buikje leverde dat ook nu weer een flinke afwas op.
Na de koffie en bespreking van de reis van morgen hebben Ans en ik de stoelen opgeborgen, het windschermpje opgeruimd en de fietsen + fietsenrek op de bus geplaatst.
Dat hoeven we morgen niet meer te doen.