Dag 3 28 mei Waar Abraham de mosterd haalt

Dag 3 28 mei 2021 Waar Abraham de mosterd haalt

Vandaag is de eerste dag met mooi weer.
De start is wat aarzelend want de zon is nog niet zichtbaar als gevolg van laaghangende bewolking. Hierdoor waren zelfs de wieken boven de mast van de windmolens in de buurt onzichtbaar.
Gelukkig was het snel over en scheen de zon.
De uitgezette reserveringen voor een plaats op een camping leverde uiteindelijk 1 camping op, die plaats heeft, in Lieren bij Apeldoorn.
Gelukkkig, maar vandaag blijven we hier en gaan op de fiets naar Doesburg. Met Doortje in de hondenmand.
Dat wordt een mooie tocht. We rijden over prachtige dijken langs de kronkelige Ijssel, langs het Rhederlaag (een grote waterplas die in het stroomgebied van de IJssel ligt). De bermen, langs het fietspad zijn uitbundig begroeid, fel groen, geel van de boterbloemen en wit van het fluitekruid.
De zon schijn uitbundig en we hebben het zeer naar ons zin.
Via Giesbeek rijden we door naar Doesburg.
Doesburg is een mooi stadje met prachtige monumentale gebouwen en leuke straatjes. Het is er nu gezellig druk. het weekend zal het er wel heel erg druk zijn.
We slenteren door de straten en strijken neer op een terrasje in het Gildenhofje.
Daar eten en drinken we wat, ik smul van een oud doesburgse mosterdsoep en een Leffeblond. De oude doesburgse mosterdfabriek is van eigenaar veranderd, na vele tientallen jaren heeft het beheerdersechtpaar de fabriek overgedaan aan een opvolger. we spraken de oude baas nog even, hij is blij een opvolger te hebben gevonden. Nick en Thom kunnen zich nog wel deze man en zijn mosterdfabriek herinneren.
Op ons gemak zijn we weer via een andere route naar de camping gefietst. Totaal ca 26 km.
Van de campingbaas wilden we nu weleens weten wat nu een pluimveevermeerderingsbedrijf inhoudt. Nu dat is wel een dingetje. Het komt erop neer dat je een grote hoeveelheid hennen en hanen bij elkaar zet en die hun gang laat gaan. De eieren, die tijdens deze pluimveeorgie worden geproduceerd vormen het gewenste product van dit bedrijf. Deze bevruchte eieren worden vervolgens verkocht aan broederijen die de eieren uitbroeden tot kippen voor de consumptie. Rusland is hierbij de grootste afnemer.
Na ongeveer 3/4 jaar is het beste van hennen en hanen er wel vanaf en worden ze afgevoerd en omgewerkt tot soepkip want ze zijn taai en versleten. Nadat de stallen weer zijn schoongemaakt komt er weer een nieuwe lading verse hennen en hanen om er weer flink tegenaan te gaan.
Het bedrijf hier in Duiven heeft zo ongeveer 20.000 hennen en 1800 hanen tegelijkertijd aan het werk.
De eigenaar doet zijn werk al 45 jaar.
Na dit indrukwekkende, maar onthutsende verhaal krijg je medelijden met het pluimvee dat deze seksuele uitbuiting ondergaat.
Toch smaakte de kip in ons avondmaal lekker.
Vanavond is onze Rens terug thuis gekomen van het schoolkamp, moe maar voldaan.
Sacha krijgt 9 juni haar eerste coronaprik, Kelly 6 juni.
Morgen gaan we naar Lieren