Dag 23 17 juni De Wijde Wormer

Dag 23 17 juni 2020 De Wijde Wormer

De wijde Wormer Leeft
De Wijde Wormer beeft
De luchten zwanger van de regen
Het onweer dreigt zich hier heen te bewegen
Wee hij die zich op pad begeeft

De limmerik van vandaag geeft de stemming weer van deze avond.
lang hebben we gedacht dat we het onweer zouden ontlopem door naar de Wijde Wormer te gaan. Maar ook hier dreigt het slecht weer te worden en doet het wijdse uitzicht dat wij vanuit onze camper op het waterlandse landschap hebben bij de naderende bui dreigend aan. Ook de koeien in de aangrenzende wei zijn onrustig.
De dag begon zonnig en warm. We doen het rustig aan. Om 11 uur hebben we ons ontbijt achter de rug, de afwas gereed en zijn we vertrekkens klaar.
Het doel vandaag is de Wijde Wormer, ergens in de buurt van Jisp, je weet wel. Even voorbij de Zaanse Schans.
Daarvoor moeten we eerst een stukje noordwestwaarts. Door het dorpje de Glind, dat bekend staat om zijn zorgboerderijen ed, kunnen we niet, want er is een afsluiting. Dan volgt Barneveld, dat een lastige plaats is om goed doorheen te komen. Tussen Voorthuizen en Nijkerk raakten we even het spoor bijster en kwamen we op heel kleine (maar mooie) weggetjes uit. Gelukkig kwamen we ook daar weer goed terecht en konden we bij het zwembad van Bunschoten-Spakenburg onze eerste koffiestop maken.
Van B-S naar Eemdijk door een mooi landschap en daarvandaan langs de Eem naar Eembrugge om de Eem over te steken. In Eemdijk was alleen maar een fietspontje.
daar hebben we toch maar een stuk snelweg genomen, de A1.
Bij Naarden er weer af omdat Ans toch wel graag naar Muiderberg wilde. Dat hebben we geweten. Eerst door het Naarderbos en vervolgens Muiderberg. Daar is dus eigenlijk niet door te komen met een camperbusje. Smalle straatjes (wel leuk hoor) met onmogelijke bochten, veel geparkeerde auto’s en weg werkzaamheden. Uiteindelijk de A-1 maar weer opgezocht om via de Zeeburgertunnel aan de overkant van het IJ te komen.
Zonder problemen hebben we de ijsselmeerdijk bereikt om door Durgerdam de kunnen rijden. Dat is een oud dorpje aan de dijk ligt, een erg smalle dijk. Altijd een feest om doorheen te rijden, maar je moet wel geduld hebben en vandaag helemaal. Het huisvuil werd opgehaald en dat betekent minder dan stapvoets rijden iets wat wij niet zo erg vonden, er was genoeg te zien, maar sommige chauffeurs hadden er erg veel moeite mee. Halverwege Durgerdam kon de vuilniswagen even uitwijken en konden wij onze route vervolgen. Hoe het onze achtervolgers verging weten we niet, we hebben ze niet meer gezien.
We reden verder langs de prachtige weg langs de Ijsselmeerdijk naar het noorden. Onderweg hebben we lekker geluncht op een parkeerplaatsje. Via Monnikkendam richting Purmerend en vervolgens op de Navi naar Wormer. Het laatste stukje naar de camping Swarthoeve via een smalle dijk en een ontstellend smal bruggetje waar we maar net tussen de railing bleven. De camping was al vrij druk. We werden stormachtig begroet door een grote loslopende hond, hij heet Storm, die al bijna in de camper sprong, wat Doortje luid en duidelijk afkeurde. Gelukkig werd de hond aan de ketting gelegd. We konden nog net een tussenplaatsje innemen aan de buitenrand van de camping met zicht op de prachtige zompige velden met veel vogels en koeien. Opvallend was ook dat we regelmatig vliegtuigen zagen opstijgen vanuit schiphol.
De matige kwaliteit van de camping werd ruimschoots vergoed door het geweldige uitzicht. Bij dit uitzicht hebben we lekker buiten pannenkoeken gebakken en gegeten.
Later op de avond begon het weer te dreigen en was aanleiding voor de startlimmerik van vandaag.
Inmiddels , nu de blog bijna kan worden verstuurd is de dreiging over, kwaken de kikkers en is er alleen een flinke plens regen gevallen.
Hieruit blijkt dan ook weer de wijsheid van de al oude spreuk:
Het gedicht wordt nooit zo heet gelezen als het is opgeschreven.