Zweden dag 9, Noorwegen dag 1

Zweden dag 9, Noorwegen dag 1 (31 mei 2014)
Het is wel raar om gisternacht om 00.00 uur langs het meer te lopen in het licht, met een rode gloed aan de horizon. Het zal nog wel meer worden. (zie eerste foto).
Het regent vanochtend een beetje en is wat sombertjes.
Was het gisteren soms een beetje saai onderweg, nou dat werd vandaag meer dan gecompenseerd!
We vertrokken om 10.00 uur richting Storuman (Noord, via E45), vandaar in noordwestelijke richting naar Noorwegen via de E12.
Hoe dichter bij Storuman hoe meer het landschap veranderde. De berken waren hier nog in hun prille lentetinten. Het wordt ook wat rotsachtiger.
In Storuman met veel moeite getankt. De Rabopas wordt niet overal in de automaten geaccepteerd.
Van hier naar de Noorse grens nog 200km.Het weer is inmiddels opgeknapt. Het landschap wordt steeds bergachtiger met mooie meren en bergrivieren, ook minder gesloten. We houden onze tweede koffiestop op een mooie plek aan een zijweggetje, dat kan met zo’n buscamper. Een ultieme plek voor als je alleen durft te kamperen, naast een bergrivier. Smullen…(vissen) Cor!
Eindelijk zien we onderweg ook nog een kleine kudde rendieren, die vervolgens op hun gemak de weg in beslag namen . We hadden ze in heel Zweden nog niet gezien, maar gelukkig de laatste dag… Later zagen we er nog meer. Na 100 km doemden in de verte de besneeuwde toppen op van het grensgebergte tussen Zweden en Noorwegen. Hoe dichter bij we kwamen hoe kouder het werd. Dat was ook aan de begroeiing te zien. Op een gegeven moment hadden de berkjes nog hun wintertooi, geen blaadjes dus. Toen we het gebergte eenmaal hadden bereikt werden we verrast met een ijzig landschap. Veel sneeuw en zelfs bevroren meren. Het was fantastisch om te zien. Dit landschap strekte zich tientallen kilometers uit. Het meest aan de Zweedse (koude) kant. We hebben te veel foto’s gemaakt om hier te laten zien, dus straks maar een selectie.
Voor zo’n dag als vandaag zou je al naar scandinavie gaan.
Bij Noorwegen werden we wel een beetje zenuwachtig voor de (volgens verhalen) strenge douane mbt honden en wijn. De wijn hadden we verstopt, de hond hadden we zelf medicijnen gegeven en aangetekend in het hondenpaspoort.
Nu .. de grens zagen we alleen op de weg aangegeven, er was niemand om ons te begroeten of te inspecteren, er was zelfs geen douanehokje..
Opgelucht doorgereden.
Totdat we een tunnel tegenkwamen, halfrond, met tegenliggers, 3,5 km lang, smal en slecht verlicht.
Uiteindelijk om 17.45h in Mo I Rana (plaatsnaam) de camping opgezocht. Het is koud, bewolkt en winderig, gelukkig had Ans een bakje erwtensoep in de vriezer, gesmikkeld….
Nu 20.45h schijnt de zon weer, maar is het 11 graden, dus zitten we lekker binnen.
Morgen weer verder naar het noorden, we hebben nu 3000 km gereden en zijn nog niet op de helft.
PS: Ad: Kottabollen zijn zweedse gehaktballetjes, je kunt ze ook bij Ikea eten.