Dag 19 04 mei 2024

Dag 19 vrijdag 04 mei 2024 Lairg

Vandaag hebben we eigenlik slechts een hele weg gereden, een singletrack road van ca 60 km lang. We deden daar bijna 5 uren over!!

Het had vannacht wat gespetterd, maar bij het opstaan was het droog, maar bewolkt.

Voordat we vertrokken kwam de zon ons alweer verblijden en dat is zo'n beetje de hele dag zo geweest.

We gaan vlakbij de camping de A 836 op en die blijven we volgen.

Het eerste stukje viel nog wat tegen omdat ook de wegzelf niet zo geweldig was, maar toen de laatste bebouwing was verdwenen werd de weg beter, met goed overzicht en een ruime hoeveelheid passingplaces. Jan en Elly bleven ons op gepaste afstand volgen, zodat er beter op tegenliggers en inhalers kon worden geanticipeerd.

Het werd een geweldige tocht door een prachtig landschap. Dit deel van schotland is erg moerassig, hoewel je dit niet op het eerste gezicht zou zeggen als je het ziet. Heel veel water in de diverse meren, slootjes en riviertjes, maar nog veel meer in de zompige grond zelf, The Moor of in het Nederlands de Moer. Zompige grond dat als een spons het water vast houdt maar waar je niet op kunt lopen. Dit gebied in verantwoordelijk voor de opname van CO2 en van groot belang voor ook onze gezondheid.

Het moet dan ook nat blijven en dat is in deze verdrogende tijd best lastig (deze winter dan weer niet), bovendien is de stikstofbelasting ook hier van negatieve invloed.

Momenteel valt er echter heel veel voor ons te genieten en kunnen we bovendien erg langzaam rijden omdat er nauwelijks verkeer is.

Na 10 km stoppen we al op een mooi stukje bij Loch Craggie om alles goed tot ons door te laten dringen.

De stilte bijvoorbeeld is oorverdovend!!

Je hoort geen enkel ander geluid dan van de natuur, soms wat geritsel, een vogel enz maar niets mechanisch als een auto oid.

Alle varianten van 50 tinten bruin, beige, geel, blauw en groen komen voorbij en de zon staat tevreden te schijnen en warmt de lucht op tot zo'n 20 graden.

Onderweg treffen we nog een eigenwijze Grouse (een ruigpoothoender) die ook op het etiket van een bekende whiskey staat (The famous Grouse). Deze zou goed The stupid Grouse geheten kunnen hebben. Hij, of zij stond midden op de weg en bleef er staan ook toen we erg dichtbij waren, niets hielp het beest bleef staan (gewond?). Ans de bus uit maar kreeg em niet weg en eindelijk met een hoop kabaal van Ans ging het beest naar de kant en vloog weg. Gewond was ie dus ook niet.

Wij weer op een sukkelgangetje verder en genieten maar.

Even voor enen waren we op de helft en naderden het dorp Altnaharra en vonden een plek voor de lunch.

Daar stonden ook een man en vrouw bij hun auto langs de kant.

Die bleken te wachten op de jaarlijkse autoralley, die hier langs zou komen.

Zo'n 80 voertuigen, oud en nieuw, groot en klein toeren dat in een lang lint over deA836 naar Thurso en rijden dan de volgende dag via een andere weg terug naar Lairg.

Er ontspon zich een leuk gesprek, het stel woont in de buurt en heeft 50 schapen en inmiddels ook nogeens 50 lammeren. De man is jaren vrachtwagenchauffeur geweest en kent dus veel van de cauffeurs van de raley en samen staan ze hier voor de stoet om te kijken en te zwaaien.

Wij blij dat we hier zijn gestopt en we niet geconfronteerd wordt met zo'n stoet auto,s, die in groepjes passeren.

We blijven dus daar kijken en zwaaien, veel vrachtauto,s , sommige mooie oude exemplaren en toeteren en zwaaien zo als bij ons in 't Veer met de jaarlijkse gehandicaptenralley.

Na een uur is het voorbij en rijden we de rest van de route ongestoord en genietend verder.Op een volgende stop spotten we vetblad en zonnedauw. Plantjes die van natuurlijke moerassen houden.

Om half 5 is de reis ten einde en naderen we de camping die min of meer ligt aan Loch Shin.

Een eenvoudige camping met een groot grasveld op een heuvel waar we zelf een plaatsje kunnen zoeken, met Electriciteit. We worden erg vriendelijk ontvangen in de agenda stonden we genoteerd als two capervans from Holland. Veel Nederlanders treffen we niet onderweg.

We hebben vandaag een EAT (Eating Apart Together) dus gaan we na de borrel uiteen.

Ans en ik proberen op 19.00 uur (bij jullie 20.00 uur) nog iets live mee te krijgen van de dodenherdenking, maar dat lukt niet.

Dan maar zonder beeld.

Nu begint het te schemeren en kunnen we straks Lekker Slapen.

Morgen blijven we hier.