Dag 54 02 juli Vaarwel Zweden

Dag 54 02 juli Vaarwel Zweden

De sombere voorspellingen van de buien- en onweersradar zijn gelukkig niet echt uitgekomen. Het heeft weliswaar vrijwel de hele nacht geregend, maar niet zo hard. Het heeft nauwelijks gewaaid en er is geen onweersklap gevallen, enkel wat gerommel. Wel was het vreselijk warm en broeierig in de camper, geen zuchtje verkoeling.

's morgens vroeg nog een buitje en dat was het dan.

Het werd een mooie dag met veel zon en een aangename temperatuur. Onze laatste volle dag in Zweden.

Het eerste gedeelte van de tocht ging door het natuurreservaat de Krone via een betrekkelijk kleine en zeer rustige weg. Dus rustig rijden en genieten.

Het was wel even zoeken naar een plek om koffie te drinken.

Daar kregen we al gauw gezelschap van een paar vrouwen, die aan de overkant bosbessen gingen plukken. Dat leek ons ook wel wat, dus na de koffie ook een maaltje geplukt voor in de yoghurt. Het is wel even plukken voor je een maaltje bij elkaar hebt.

In Lonsboda boodschapjes gedaan. Het straatje was afgezet met paaltjes en een ijverige dames (of/en heren) clubje had voor elk paaltje een mutsje gebreid of gehaakt, best leuk.

In Rinkaby gebruiken we onze Lunch met meegebrachte kaneelbroodjes.

niet alle wegen van vandaag blinken uit in schoonheid, maar door elkaar genomen is het een aangename reis tot we bij Y-stad arriveren.

De garminmevrouw leidt ons feilloos naar de paardenboerderij van Thomas, waar we een plekje hadden besproken.

Er stonden al tweecampers een grote Duitse en een kleine Nederlandse. Allebei niet thuis, allebei met een hond, zo te zien.

even later kwamen de Nederlanders terug en in goed overleg hebben we onze bus tussenin gezet, zodat we geen van drie last van elkaar zouden hebben. Dat is overigens goed gelukt. we raken al snel met elkaar aan de praat (hollanders onder elkaar)

In het begin van de vakantie hadden we deze plek met Elly en Jan ook bezocht en ons verbaasd over de rommel en de grootse plannen die de paardenboer Thomas allemaal had om daar een superplaats van te maken. Nu hij is ijverig geweest, maar geen 7 weken lang.

Het terrein is opgeruimd en geegaliseerd en er zijn aanwijzigsbordjes geplaatst. Verder is hij niet gekomen. De toiletten etc zijn nog steeds in de zelfde staat. "kan beter"

Later komt hij zelf ons ook nog begroeten, allerhartelijkst. Hij herkent ons en verexcuseert zich dat het nog niet af is.

We eten heerlijk in het zonnetje en wandelen daarna nog even naar de Oostzee, die er mooi en rustig bijligt.

Nadien kletsen we nog een hele tijd met onze buurtjes die inmiddels ook een aantal jaren verslingerd zijn aan hun buscampertje.

Nu begint het te schemeren.

De blog is klaar, de wijn staat klaar!