Dag 25 03 juni Sneeuw in juni

Dag 25 03 juni Sneeuw in juni

Voor de verandering nu eens geen zonnige ochtend, maar grijs, grauw weer.

Gelukkkig is het droog, dus kunnen alle voorbereidings activiteiten gewoon worden uitgevoerd.

We vertrekken om kwart over tien voor een rit naar onbekende oorden. We rijden straks een niet zo bekende route aan de noordkant van Noorwegen, de 98.

Eerst naar Tara Bru om het schiereiland af te komen. De weg slingert zich langs de kustlijn van het Varanger fjord, wat weer prachtige doorkijkjes oplevert.

De beleving is heel anders dan toen we deze weg eergisteren in omgekeerde richting reden in de zon. Het sombere weer geeft de omgeving een kompleet andere sfeer. Het ziet er in eens veel minder vriendelijk uit. De rotsen wat vijandelijker, de leegte desolater. Wel mooi, die verschillen!

Opvallend trouwens is het dat hier veel electriciteit ed via bovengrondse leidingen gaat, allemaal met houten palen. Hout hebben ze in Noorwegen te over.

We gaan het schiereiland af via de mooie brug bij Tana Bru.

Daar gaan Jan en ik weer tanken om steeds dagelijks de tanks vol te houden, je weet maar nooit.

Elly en Ans doen de boodschappen, ze scoren zelfs een betaalbaar brood!

Dan de 98 op, die te boek staat als de mooiste weg van Noorwegen in 2016, maar waar veel aan de weg wordt gewerkt.

Ten opzichte van het schiereiland waar we eerst waren valt direct op, dat hier de invloed van de koude oostenwind verdwenen is. We zien weer berken met (licht) groene blaadjes. Alles is ineens weer groener.

Koffieplaatsen zijn er niet veel, dus parkeren we naast een weiland. Elly vindt een tweetal geweien (1 groot en 1 klein) van een eland, gaaf, en Zwaar!!

Dan komen we bij de voorspelde wegwerkzaamheden!

Van echte werkzaamheden is niets te merken, geen mens te zien. Van de gevolgen des te meer. De weg is nu meer een laag aangestampte stenen met gaten en kuilen over een lengte van zeker 10 kilometer.

Niet leuk, niet goed voor de camper en kruipend er overheen. Uiteindelijk houdt dat ook weer een keer op en werd de weg weer beter.

Tot dusverre reden we op een hoogte boven de zeespiegel van zo'n 10-40 meter. Ineens ging het een eind naar boven naar een hoogte tot 200-400 meter.

De omgeving wordt compleet anders. Weg waren de groene bomen. Het wordt kaler en bergachtiger met mooie meren. Bij een meer lunchen we.

Zagen we eerst nog in de verte de donkere bergen met witte sneeuwresten.. Plotseling zaten we er midden in!

Het was geweldig! Veel sneeuw tot aan de weg. Smeltwaterstromen banen zich een weg door de sneeuw en het werd een stuk frisser. Gelukkig bleef de weg sneeuwvrij.

We hebben het hele stuk langzaam rijdend doorkruist, onze ogen uit kijkend.

Af en toe een fotoshoot.

We zagen zelfs hele kuddes rendieren in de sneeuw.

Wat was dat mooi en onverwacht.

Hellaas daaraan kwam ook weer een eind, we zakken weer in hoogte en de sneeuw verdwijnt en de camping nadert.

Na 174 km komen daar om 17.00h aan. Niet de mooiste camping van Noorwegen, wel een kanshebber voor de de meest sfeerloze. Op een groot open terrein zijn grusplekken gemaakt, waar je je caravan of camper kan zetten, met wat huisjes voor toilet en douche.

Het is er uitgestorven, is bijna niemand. We blijven toch maar.

We installeren ons en later komt de campingbaas om geld te innen.

Morgen gaan we verder.

We drinken het laatse blikje echt bier, Ans maakt kip/rijst met teriakkysaus (mmm), we doen de afwas, bloggen en gaan slapen.

Nog 260 km naar de Noordkaap.