Dag 10 19 mei De Lange Jan

Dag 10 19 mei De Lange Jan

Nee de kop van dit hoofdstuk heeft niets met onze Jan te maken, maar wel met de belevenissen van deze Dag. Deze dag, waarin mijn jonste zus verjaart en 71 is geworden (gefeliciteerd zusje) gaan we het zuidelijk deel van Oland verkennen.

We vertrekken na de koffie vanaf deze fijne camperplaats/camping (Stenasa-camping) aan de oostzeekust en rijden richting het zuiden. Het weer is wat minder dan gisteren, het begint bewolkt en tijdens de koffie hebben we een buitje gehad, het is wel minder koud. We rijden aan de oostzijde van het eiland.

Een mooie weg met veel te zien. We zien onderweg diverse van de karakteristieke molentjes, helemaal van hout en erg eenvoudig van constructie, de maalsteen direkt gekoppeld aan de wiekenas. Draaien op de wind gebeurt door het draaien van het gehele molenhuis om de vertikale as waar de molen op rust. Vroeger had bijna elke boer zo'n molen.

De dorpjes waar we langs rijden zijn klein en zo ook de huizen. Je kunt zien dat het in deze streek geen vetpot was.

Onderweg ook diverse overblijfselen van van nog oudere tijd, de diverse menhirveldjes dateren van voor de jaartelling.

Bij een groot exemplaar, dat zelfs voorzien is van inscipties stoppen we even, Elly blij!

Aan de linkerzijde is er meestal iets van grasland, aan de rechterzijde veel afwisselender, maar ook armer. De percelen zijn afgezet met lage steenmuurtjes. De stenen ondergrond van het eiland is opgebouwd in laagjes van zo'n 10-20 cm dik, zodat je er gemakkelijk platte stapelstenen van kunt maken.

Het is echt genieten onderweg.

Bij Ossby komen we de muur van Koning Gustav tegen. Deze vroegere koning had hiet zijn jachtgebied en om te zorge dat het wild op zijn plek bleef liet hij een muur bouwen van kust tot kust. Alles ten zuiden van de muur was van de koning. Nu zitten er wel openingen in de muur, zodat het verkeer er doorheen kan.

Bij Otteby komen we op het laatste stukje van Oland, een natuurreservaat.

Heel schrale grond verdeeld in stapelstenenperceeltjes met heel grappige schapen die daar vrij rondlopen. Veel lammeren lopen erbij een schattig gezicht, ze trekken zich niets aan van het stapvoets rijdende verkeer.

Op de punt van het eiland staat de Lange Jan. De vuurtoren van zuidelijk Oland. Een imposant bouwwerk uit 1785 van 42 meter hoog.

De geschiedschrijving beweert dat bij de bouw veel Russische krijgsgevangenen zijn betrokken geweest.

De laatste landpunt steekt een eind de Oostzee in en is werkelijk fasinerend mooi. Vooral het licht met aan alle kanten zee! Het weer is behoorlijk opgeknapt en dat werkt mee. We genieten van het uitzicht over zee, de vogels en later vooral van de vele zeehonden, die een eindje verder op de rotsen balanceren.

Onze lunch nuttigen we op deze mooie plek.

Daarna gaan we weer terug naar de camping en zigzaggen naar het noorden terug. Op de dwars wegen komen we door de armste gebieden wat bodemgesteldheid betreft. Hier is het klaksteen slechts karig bedekt met grond en zeer arm. Niets mee te doen, er wil bijna niets groeien.

Behalve dan orchdeen en andere zeer bijzondere plantjes en korstmossen.

Door de vele dorre struiken, stukken steen en karige begroeiing doet het wat desolaat aan. Maar als je er doorheen loopt en heel goed kijkt is het prachtig om te zien. We maken daar danook een inspirerende wandeling.

Dan echt door naar de camping.

We mogen nog een nacht blijven. Na het eten (pasta mmm) gaan we nog even naar het strand.

Daarna de afwas en bloggen en dan slapen....

Morgen gaan we naar Gusum, iedere bus afzonderlijk...