Dag 17 1juni Oudeschans en Luddeweer

Dag 17 11juni Oudeschans en Luddeweer
We hebben nieuwe lezers: Welkom Finie en Jacques.
Vandaag is een reisdag. We gaan naar het noorden. Eerst een camping zoeken, want het is vrijdag, dus weekenddrukte.
De eerste camping bleek vol en waarschuwde dat het wel moeilijk zou worden om een plekje te vinden. De volgende die wij belden zei in 1e instantie dat ze vol waren, in tweede instantie dat er wel 1 camper kon komen en in derde instantie, na ruggespraak met moeders mochten we wel komen, maar mochten maar twee personen gebruik maken van het toilet, rest in eigen camper.
Met deze geruststellende wetenschap gingen we op weg.
Eerst via een prachtige weg naar Oudeschans. Langs de weg stonden de mooiste huizen.
Oudeschans is het kleinste vestingdorp van nederland. Ook deze vesting is in de tachtig jarige oorlog gesticht. Oudeschans is nu een idyllisch dorpje, omringd door stervormige wallen, veel kleiner en minder uitgebreid dan Bourtange. Het is ook veel minder toeristisch, meer een gewone leefgemeenschap zonder veel poeha, maar wel met mooie accenten. Zo is een van de sterpunten ingericht als begraafplaats, het dodenbastion, met eeuwenoude grafstenen en is het garnizoenskerkje ook van binnen leuk om te zien met als curiositeit een geschilderde afbeelding van een orgel inplaats van een echt orgel. We maakten een mooie wandeling.
Op de parkeerplaats dronken we koffie voordat we weer verder reden.
De reis ging Beerta, Finsterwolde, Hongerige Wolf, naar een smalle weg langs de Dollard. De weg liep helaas behoorlijk landinwaards, achter de dijk, de Dollard zelf was niet te zien. Wel kregen we een mooi zicht over de uitgestrektheid van het achterland.
De weg was niet veel breder van onze bus dus was het goed uitkijken naar tegenliggers. Het ging allemaal goed.
Even voor Termunten richting Punt van Reide, waar we helaas niet verder konden. OP deze plaats ligt het beruchte kamp Fiemel, waar de Duitsers in de oorlog een groot bunkercomplex bouwden.
In de haven van Termuntenzijl eten we onze lunch. Door naar Luddeweer, via het industriegebied van Delfzijl (lelijk!!!), naar Overschild met diverse onbegrijpelijke omleidingen. Overschild was een schrik om te zien. Het hele dorp moet worden afgebroken als gevolg van de aardbevingsschade.
Uiteindelijk kwamen we dan toch in Luddeweer. 21 huizen en 55 inwoners, in the middle of Nowhere. De camping heet de A-Hoeve. Ook hier een hoop aardbevings droefheid, zoals de eigenaresse in een later gesprekje vertelde. Overeenkomsten met de toeslagenaffaire zijn niet van de lucht om de claims van de gedupeerden te ontkrachten.
De camping is eenvoudig in zijn zuiverste vorm, maar er is warm water voor de afwas en electriciteit. En het is er heerlijk stil Omdat we geen toilet gebruiken krijgen we korting.
We drinken daar maar op de goede afloop, want morgen gaan we weer verder naar het noorden. Elly maakt lekkere rijst met basilicumroomsaus en na de koffie is het alweer laat.
Benieuwd of we morgen een camping vinden.