Dag 14 0506 Le Col de la Bonnet

Dag 14 0506 Col de la Bonette
Het was me het dagje wel: Het letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt tot nu toe. Letterlijk zullen we het waarschijnlijk niet overtreffen….
De vorige dag eindigde met regen. Vandaag begon met zon zoals we hoopten dat het elke dag in Zuid-Frankrijk zou zijn. Prachtig weer en mede daardoor een prachtig uitzicht over het meer waaraan we stonden. We deden het maar rustig aan op zijn Frans. Stoeltjes buiten, vers stokbroodje en genieten. Een echt Frans buitenontbijtje.
Om 11.30 zijn we vertrokken.
Eerst langs het meer in zuidwestelijke richting de D 954, een prachtige weg met mooi zicht op het meer van heel hoog tot laag. Op een mooie parkeerplaats hebben we onze eerste koffiestop gehad. Doortje en ik zijn naar het meer afgedaald. Het meer heeft erg mooie oevers met kleine baaitjes. Het water oogt turkoois. En rustig.. alsof heel Frankrijk elders aan het werk was. Onderweg komen we nog een lange onverlichte tunnel tegen, met bocht.
De weg loopt verder langs de rivier de Ubaye en heet nu D900. Voorbij Barcelonette kiezen we de D64 om via een bergweg naar het zuiden te gaan. De schrik sloeg mij om het hart toen de borden aangaven dat dit de hoogste weg van Europa is en we een col van zo’n 2800 meter over moesten. We zaten nog niet eens op 800 m. De borden maanden ook nog tot voorzichtigheid. De weg was smal, maar gelukkig was passeren net geen probleem. Het duurde meer 20 kilometer tot de top met vreselijke haarspeldbochten. Heel kort door de bocht en de bocht moest stapvoets worden genomen, vooral de rechter bochten. In het begin ging het nog wel. Maar hoe hoger we kwamen, hoe dieper de dalen en lager de walletjes die ons van de dalen scheidden, Het uitzicht was fantastisch. Eenmaal boven de boomgrens kwam de sneeuw in zicht en vanaf 2500 m reden we midden tussen de sneeuw die in wallen langs de weg lag. En maar slingeren. De temperatuur daalde van 23 graden naar 5 graden. Hoewel best griezelig en spannend was het een geweldige ervaring en de mooiste weg die we ooit reden. Alle respect voor ons campertje. Bijna boven begint het wat te spetteren en komen we wat mistflarden tegen. Gelukkig blijft het bij flarden. Onderweg komen we ook wat onbewoonde gehuchtjes tegen waarvan de huizen gedeeltelijk zijn ingestort, spookdorpjes. Je zou daar wonen en suiker zijn vergeten te kopen…
Ans spot nog een paar marmotten.
Na de top wordt het wat makkelijke omdat we niet meer hoeven te klimmen. Het is erg rustig dus kunnen wij ook rustig afdalen. Terug op 2300 m lunchen we en kan ik even bijkomen..
verderop wordt het smaller en zijn er flinke stukken waar niet kan worden gepasseerd. De single trackervaring uit Schotland komt goed van pas. Het weer werkt niet mee, het regent regelmatig, maar toch is het uitzicht mooi. De Rivier de Tinee waar we langs rijden op de D2205 vormt een diepe canon en is prachtig om te zien. Ze noemen dat hier de Gorges de Valabres; schitterend!!!
Uiteindelijk komen we op de D6202 richting Digne les Bains, waar we een camping zoeken. Dat valt niet mee en het regent smerig. Pas een heel eind verder in Entrevaux vinden we de camping Du Brec. Dat is een toppertje! Een relaxte camping met mooie plaatsen, vlak bij een meer met vriendelijke eigenaars en een leuk sfeertje. Het is inmiddels droog geworden en weer aangenaam 18 graden. Op loopafstand is een prachtig oud stadje. Daar gaan we morgen naar toe en.. misschien blijven we een nachtje langer..
Een gedenkwaardige dag in alle opzichten….