23 Mull of Kintyre

23 Mull of Kintyre
05 juni 2015

De Schotten hebben wel iets speciaals met het weer. Toen ik vanmorgen om 6 uur wakker werd van de regen op onze camper kwamen nog wat Schotse gezegden over het weer bij mij op. Zoals: “Eén regenbui maakt nog geen zomer”, “Juni: regenmaand” en “Is het droog geweest vandaag, morgen stort het weer omlaag”.
Het regent om 10.30 uur nog als we vertrekken naar Kintyre. De lucht is grauw, maar we gaan toch maar. De weg is kletsnat. We rijden van Lochgilphead naar Tarbert, waar het schiereiland Kintyre begint. Deze weg loopt Loch Fyne, veel zien we er niet van.
Tarbert is een vissersplaats met ook een flinke pleziervaarthaven. Op Kintyre volgen we de A 83, die langs Loch Tarbert en later langs Sound of Gigha loopt. Na een poosje wordt de bewolking dunner en kunnen we ook wat zien van ander water dan regen water.Vanaf Kilian wordt het zowaar droog en komt er blauw in de lucht. Het heeft dan 6 uur aan een stuk geregend. Ons geluk kan niet op als ook de zon gaat schijnen. Het wordt waarempel wel 15 graden buiten. De kust is prachtig en onderweg zien we ook nog groepen zeehonden, die met hun buik omhoog liggen te zonnen op de rotsen, daar stoppen we voor en drinken gelijk een bakske. Al onze verwachtigen ten “spijt” wordt het een prachtige dag. De kust is ruig met veel rotsen, maar er zijn ook bosrijke stukken. In het zuiiden buigt de weg af naar het oosten. Tot aan de hoofdplaats Campbeltown is het landschap groen en heuvelachtig.
Zo aan het eind van zo’n weg in the middle of nowhere verwacht je geen drukke stad. Cambeltown is dat wel. Een flinke haven, veel winkels en een erg originele kerk. Wij besluiten nog zuidelijker te gaan naar Southend, lager kan je niet. De weg houdt daar ook echt op. Wel loopt er nog een innieminie weggetje naar Mull of Kintyre, een rotspunt die nog wat verder in de zee steekt. Dit weggetje is zo smal en nog 10 km, dat we dat niet aandurven. Bovendien is Paul niet thuis vandaag. We vinden aan de zuidkust een prachtig plekje voor de camper en vandaaruit kunnen we the Mull ook wel zien. We nemen het er lekker van, niemand in de buurt en zowaar lekker weer. Dit is genieten op zijn best. We spotten grote groepen Jan van Genten (vogels), die boven de zee vliegen en op de Mull nestelen. Ook kunnen we de kust van Ierland zien in de verte, dat ligt niet zo ver er vandaan.
Als we een end gaan wandelen zien we een zeeotter uit de zee komen en via het strand een hol induiken. Prachtig om te zien, te snel voor een foto.
De tijd vliegt en veel te snel moeten we weer terug.
We gaan via de single trackroad aan de oostzijde van Kintyre. Dat hebben we geweten. Het werd een lastige tocht. Weinig passing places, onoverzichtelijke bochten steile klimmen, en bermen zo zacht als dunne modder. Halverwege lag er een hijskraanauto ondersteboven langs de kant, die blijkbaar in die berm was terecht gekomen. Uiteindelijk zijn wij er heelhuids doorgekomen. Volgens Ans was het een mooie tocht, maar ik heb er niet veel van gemerkt.
Om 17.30 uur waren we weer terug op de camping waar we waren vertrokken. Een biertje had ik wel verdiend.
Dat hebben we zelfs buiten kunnen nuttigen, want het weer viel nog steeds mee.
Al met al een onverwacht prachtige dag vandaag, toch weer een toppertje.
Of zoals de Schotten het zeggen:
Al valt de regen in bakken neer, ooit schijn ook de zon wel weer.
PS Wij zijn heel blij met jullie reacties. Zij die nog niet of niet zovaak reageerden nodigen we uit om (weer) eens een reactie te schrijven.
Morgen(slecht weer voorspeld) hopen we Glasgow weer te passeren om zondag in het Lakedistrict te geraken. (goed weer voorspeld)