Dag 22 08 mei 2023 De mist in

Dag 22 08 mei 2023 De Mist in

Het heeft de hele nacht geregend, dus de grond is boterzacht en ik vrees het ergste voor het wegrijden straks, of eigenlijk wegglijden.

Het is hier allemaal zo krap opgezet dat het lastig is bij het manouvreren op de verharding te blijven.

We gaan dan ook maar snel aan de gang, we moeten zelf brood bakken, want de bakker is vrij maandag en verder wordt water bij gevuld, afval water afgevoerd en de WC Chimic geleegd en gespoeld.

Als alles gereed is en de wegrijoperatienogeens is doorgesproken start ik de motor en rijd langszaam achteruit over de smalle grindstrook om op de verharding te komen en achteruit een straatje in te steken. Dan vooruit de zijstraat in omde bus recht te trekken en vervolgens vooruit richting uitgang.

Het is gelukt!! Pak van mijn hart.

Met een opgelucht hart vertrekken we omstreeks 10.30 uur naar onze volgende bestemming. Het miezert.

Het ziet er nogal sombertjes uit die natte grauwe wereld, maar wij zitten doog.

Vervelender wordt het als er ook nog mist op komt zetten.

De mist komt en gaat gedurende de ochtend, uit de hoogtecijfers van de navi blijkt dit vooral te maken te hebben met de hoogte waarop we rijden, die varieert tussen de 50 en de bijna 300 meter en vooral op grotere hoogt is de mist er, blijkbaar meer laaghangende bewolking, die lager de grond niet bereikt. Gelukkig gaat ook dit over.

Via de D791 passeren we een imposante brug, de Pont de Terenez. In de Baai ligt ook een aantal oorlogsschepen.

Om streeks 12 uur drinken we koffie bij Lannedern langs de D21. Vervolgens de D14. (mooie weg) Inmiddels is de mist verdwenen en is het droog, zodat de wereld er weer anders uitziet. Bij Heulgoat werden we verrast door een watermolen met daarbij een stuk met grote ronde stenen. Daar waren wij heel lang geledeen met Sander ook op vakantie geweest. Misschien herinner je je dat ook nog San!

Langs de D42lunchen we op een plekje met een mooie berm. Ook een weg met een groen randje.

De dorpjes die we hier tegen komen zijn meestal verboden voor zwaar verkeer. Dat is niet verwonderlijk want ze liggen vaak op een heuvel met smalle straatje, die kronkelen en op en af gaan. Ik vind dat wel leuk rijden.

Bij Plestin-Les Graves komen we op de D786 terecht, die ons langs de baai Lieu de Greve leidt. Daar neemt de Navi het over!

Ze stuurt ons een klein straatje in, dat plotseling steil omhoog gaat. Met moeite houd ik de bus aan de gang en in zijn twee trekken we de bus omhoog tot een kruising met een bord rechtdoor verboden in te rijden, dus wij rechtsaf. Juist te laat zien we het bordje eronder Sauf campers.

Toen de hele rit opnieuw en komen we toch nog op de camping aan.

Die was nog maar net wakker. We waren de tweedelen laatste camper die daar vandaag aankomt. Receptie nog onwenning. Alle veldjes nog onbezoedeld. We staan nu met twee campers in een straatje en een paar huisjes bezet. Maar konden wel brood bestellen voor morgenochtend.

Na installatie hebben we het rustig aan gedaan en lekker gegeten. Gerookte kip en een vers glaasje Cidre Bretonne erbij.

Nu ik de blog schrijf regent het weer. Waarschijnlijk totaan morgenochtend. Geen weer om iets te ondernemen, dus rijden we morgen weer een stukje verder.

Voor ons is dat jammer, maar voor velen die er hun brood mee moeten verdienen is het echt triest, want er is nu een soort tweedeling in Europa.

Te droog ten zuiden van midden Frankrijk, te nat ten noorden ervan.

Hopelijk komt het nog goed.