Dag 14 30 april 2023 Code Geel

Dag 1430 april 2023 Code Geel

De dag begint met regen. Voor vandaag blijkt ineens Code Geel te zijn afgekondigd met regen en mogelijk onweer. Dat is een streep door de rekening, want we zoudenhierblijven en gaan fietsen. Wat nu? Hierblijven, zien wat er komt of er een reisdag van maken. Na het ontbijt en na herhaalde raadpleging van het weerbericht besluiten we toch maar te blijven en als het enigszins kan ook nog te gaan fietsen.

Het is inmiddels droog geworden en op de radarbeelden is nog geen regenwolk te zien, hoewel alle waarschuwingen van kracht blijven.

Het wordt zelfs beter weer en we vertrekken toch maar voor een verkenning van het kleine schiereiland waar we verblijven. Er zijn hier fietsroutes uitgezet om zo verkeersluw mogelijk te fietsen. Het vergt wel enige flexibiliteit om deze te volgen.

We rijden eerst naar de punt van het schiereiland en komen enkele bijzonder luxegebouwen tegen. Geld heeft hier zeker gezeten blijkt wel. Na een mooie rit komen we aan op Pointe du Croisic, een soort Finisterre van het schiereiland. Een prachtige plek met strand en lage rotsen en een rustige zee. Tal van vogels vliegen daar rond. We kijken uit op een uitloper van het vaste land, die een doorgang open laat met ons schiereiland.

De opening is de toegang voor het zeewater voor achterliggende zoutmoeras, Het Marais salants de Guerande, dat heel vroeger als een soort Slufter is ontstaan en nu plaats biedt aan de eeuwenoude zoutwinning waar dit gebied beroemd om is. (daar over later).

Het is inmiddels lekker weer en niets wijst nog op een komend onweer, behalve de waarschuwing code geel.

We lunchen aan zee, in de zon!

Daarna rijden we naar le Croisic, een oud stadje met een leuke binnenstad en een toeristenhaven waar het druk is met toeristen. Wij beperken ons tot het stadje en in het bijzonder de grote kerk. Mooi van buiten, mooi van binnen. De gebrandschilderde ramen zijn heel druk en vertellen onder andere van de storm op het meer van Gallilea.

Ook hier weer een prachtige Kruisweg.

We vervolgen onze fietstocht naar de zoutmoerassen. We zien daarvan maar een klein stukje, want het is nogal omvangrijk.

Aan het begin hiervan nuttigen wij de rest van onze lunch in de warme zon en kijken uit over de eerste zoutwaterbassins. We worden aangenaam verrast door de aanwezigheid van kluten, maar vooral steltklutten. Wat een prachtige vogels zijn dat!! In Nederland broeden ze zelden, maar hier in de zoutmoerassen gedijen ze goed. Het zijn slanke, elegante vogels met hoge oranjerode poten erg mooi!!

Van de zoutwinning zelf hebben we niet zoveel kunnen zien. Het zeewater wordt toegelaten in ondiepe bassins en het water verdampt door natuurlijke verdamping. Het zout wordt geconcentreerd in de kleibodem, die op walletjes wordt geschoven om verder te drogen. De witte zoutkristallen die daarbijontstaan worden zorvuldig geoogst, Dit zout heet fleur de sel. Het zout wat door zuivering uit de verzadigde modder wordt gehaald is grijs van kleur.Het is een eeuwenoud proces dat grotendeels handmatig wordt gedaan.

We gaan weer terug naar de camping via het dorpje Batz sur Mer, waar een brocantemarkt wordt gehouden. Leeuk voor Ans.

Na 25 km keren we weer terug op de camping waar het bij de camper heerlijk toeven is.

Een blik op de weerkaart blijkt dat code geel nog steeds geldt en dat een heel klein buiengebiedje zo'n 50 km ten noorden van ons langs drijft. Daar hebben we geen last van!

Wel wordt het later bewolkter en kouder. Dan staan de fietsen alweer achterop en is het eten klaar. Champignonnesoep , kip, sla en frites uit de snackbar.

Nu is het alweer 22.00 uur dus nog een 0.0 wijntje en dan gaan slapen.

Morgen weer een stukje verder Bretagne in.

Waar precies weten we nog niet.

Dat zien we morgen dan wel weer.