Dag 19 28 mei Polcirkeln

Dag 19 28 mei Polcirkeln

Vandaag weer veel beleefd en 240 km gereden.Het weer is wisselvallig en fris. Gelukkig veel droge, soms zonnige periodes en...in de camper is het nog steeds droog!

Tijdens het ontbijt spotten we een koekoek. Ans schiet er een plaatje van. De foto is een foto van het display.Na alle beslommeringen van een vertrekochtend vertrekken we met vers brood en Volle dieseltanks.

Al gauw werden we verblijd met rendieren langs de kant en niet alleen langs de kant. Een groepje eigenwijzen stak doodgemoedereerd vlak voor ons de weg over. De weg is zo ontzettind rustig dat je op je gemak kunt stoppen, zonder dat je het verkeer hindert; het verkeer is er nauwelijks. Dit benutten we vooral in het eerste deel waar we de rendieren nog vaak zien. Met en zonder gewei, met of zonder kalfjes, prachtig en vertederend om te zien, een feestje!

Het landschap is ook prachtig, steeds meer krijgt het een noordpool achtig aanzien. Schralere begroeiing, grote stenen/kleine stenen: heel veel en veel moerassige stukken.

We rijden op een prima weg op een hoogte varierend van 200- ruim 500 meten en hebben zelfs wat hellinkjes van 6%, die bij sneeuw volgens de bordjes niet zonder sneeuwkettingen mogen worden genomen.

Sneeuw is er genoeg gevallen en langs de kanten en op de heuvels ligt sneeuw. Steeds meer naar mate we noordelijker komen.

Na 45 km hebben we al een koffiestop om dit alles te verwerken.

Onze eetstop hebben we op een werkplateau van bosarbeiders, tussen de afgehakte dennetjes (ruikt lekker)

Bij een stroomversnelling (ljusselfossen) van de Pitalven (mondingsplaats heet Pitea)hebben we nog een fotostop.

Onderweg zien Elly en Jan nog een eland, door ons jammer genoeg gemist.

Zo naderen we de poolcirkel een tussendoel van onze reis. Veel bijzonders hebben ze er hier in Jockmokk niet van gemaakt. Een groot bord en een paar parkeerplaatsen dat was het, wel een verschil met het monument in Noorwegen.

Maar wij zijn trots op onze prestatie om deze mijlpaal te bereiken en maken dus een ussy (selfy van us alle vijf) om dit te vereeuwigen en de wereld hiervan kond te doen.

Bij de beoogde camping wachtte ons een deceptie. Die was vol, niet omdat er zoveel bezoekers waren, maar omdat ze zo weinig plek hadden. Druk in de herinrichting van het terrein.

Dan door naar de andere camping in Jokkmokk, waarvan we wisten dat de receptie om 17.00 h sluit. Daar wachtte ons een nieuwe deceptie: De receptie was het hele weekend gesloten! De grote camping met zo'n 300 plaatsen was gewoon hele maal verlaten op een caravan en een camper na, die blijkbaar voor het weekend waren gearriveerd. Wel was er in het bos een eenvoudig camperveldje gemaakt, waar je wel kon staan tegen het zelfde tarief als op de camping en waar je dus 280 SEK moest doneren aan de brievenbus.

Het werd een hele puzzle, het aantal plekken was klein, het aantal stroomaansluitingen was klein, het aantal nog berijdbare plekken was nog kleiner en het aantal bezette plekken was groot. Uiteindelijk zijn we stroom- en plaatsdeler geworden met elkaar en hadden dan toch een (1)plek.

Bij een wandeling op het lege campingterrein zagen Ans en ik nog een sneeuwhaas, wat een apart dier is dat.

Morgen gaan we wel weer verder, want hier willen we niet langer blijven.

Morgen naar Lappesuando (je weet wel...). Daar hebben ze wel plaats volgens Franziska desgevraagd.