Dag 8 2 juni De Overijsselse Vecht

Dag 8 2 juni De Overijsselse Vecht
Ook vandaag speelt een rivier de hoofdrol in deze blog, deze keer is het de Overijsselse Vecht. Niet te verwarren met de Utrechtse Vecht, bekend is van de willige vrouwenwoonbootjes en de mooie landhuizen aan de oever, maaar die ligt heel ergens anders.
Deze overijsselse Vecht, verder Vecht genoemd is een typiche regenrivier die ont springt in Duitsland en uitmondt in het Zwarte water bij Zwolle. Met zijn lengte van 167 km is het maar een stukje, de waterstand fluktueert met de regenval in het gebied. De naam ontleent de rivier aan het droeve feit dat in het jaar 400 de prins Vechtan verdronk nabij de bron van de rivier. Vroeger was de rivier belangrijk als transportader, als er te weinig afvoer was damde men de rivier provisorisch af totdat de rivier weer vol stond, stak de dam door en de wachtende vloot kon weer varen. Nu wordt de rivier op peil gehouden door stuwen, voorzien van vistrappen.
Het stroomgebied van de Vecht is erg mooi, vandaar dat we een mooie fietstocht gaan doen om dit moois te aanschouwen.
We vertrekken niet zo vroeg, want slapen ging gisteren pas nadat de boeren het gras van het land hadden en dat was pas rond middernacht.
Het weer is mooi, de zon wat versluierd als we na de koffie op de fiets stappen. Voor Doortje hebben we het huifje afgedekt met een theedoek, tegen de zon.
We rijden door een afwisselend gebied, dan weer woeste gronden met zand en dennen, dan weer door grazige weiden.
Bij Rheeze moeten we de Vecht over, waar vroeger een doorwaadbare plaats was. Die is er niet meer, er is nu een slim veerpontje, dat ons overzet. Het Marskampveer. De naam komt van de aanvoerweg (de Marsweg) en het gebied waar we naar toegaan (De lange Kampen). Het pontje doet bijna alles zelf. Aangedreven door en door zonnecellen gevoed motortje. Er kunnen 4 personen op (corona) en na een druk op de knop vaart het pontje aan een ketting naar de overkant. Heeeel langzaam, een overtocht kost zeker 15 minuten. Het is een oefening in onthaasten. Na een uur zijn wij over en vervolgen onze tocht naar Hardenberg en daar in zuidwestelijke richting verder gaan door een veelal bebost gebied, afgewisseld door open gebieden.
Onderweg eten we onze lunch op een boomstam, bij gebrek aan onbezette bankjes.
Na ca 25 km buigen we naar het zuiden en passeren weer de Vecht, nu via een brug over de Junner stuw, met vistrap.
Via Beerze rijden we weer terug naar de camping.
Daar wacht ons drinken etc.
Het is inmiddels flink warm. Nadat we het zweet van onze lijven hebben gespoeld nemen we nog meer drinken en rusten lekker uit.
Voor het avondeten wacht ons een verrassing: Spaghetti! met spinasie en van alles er doorheen. Deze vegetarische maaltijd smaakte reuze en de toetjes maakten het compleet.
Na de koffie lekker buiten lezen en daarna slapen.
De rust is weergekeerd in het boerenland, het gras is van het land.