Dag 57 Snt Julien des Concelles

Dag 57 stnt Jullien des Concelles 18 juni 2017. (le Loroux bottereau)

Och och, je moet als vakantieblogger nog op je woorden passen ook. Gebruik je de woorden laatste loodjes wordt het weer negatief uitgelegd. Het is het laatse deel van onze reis. Daar zijn gemengde gevoelens bij: fijn we gaan weer naar huis, kinderen schoon en en kleinkinderen weer knuffelen en zien. Vrienden weer ontmoeten, jammer : het is bijna voorbij. Met laatste loodjes wordt niets minder dan dat bedoeld. We gaan weer graag naar huis, jammer dat hhet bijna over is. Elke dag dat onze vakantie nog duurt is een mooie dag en geen probleem om door te komen. Hoewel het is hartstikke warm. Hopelijk weer gerust gesteld.
Ook nu weer geen betaalbare wifi dus een kort bericht via de smartphone en het wat uitgebreidere bericht komt dan later wel. Met toch eens aan Bertus vragen hoe ik met mijn smartphone ook berichten via de laptop kan versturen, zonder wifi. Nu de roaming is weggevallen is dit best aantrekkelijk.
vanochtend is men al vroeg begonnen met het opzetten van de jaarlijkse Marché Nature een soort veerse dag op zijn Frans in een park.
Ik haal een stokbroodje uit de automaat in het dorp, die net is aangevuld.
Nadat we ontbeten hebben en alles vast opgeruimd gaan Ans en ik even de markt op. Het is er reuze gezellig en veel huisvlijt spullen worden te koop aangeboden.
Na een uitgebreid rondje gaan we terug naar de camper en vertrekken we omstreeks 12.00 uur.
We hebben geen haast, dus kuieren we rustig door het leuke landschap. Weer veel leuke dorpjes, die er voor Frankrijk zeer opgeruimd en onderhouden uitzie. Gewoon mooi verzorgd.
Alleen met de heiligenbeelden slaan ze onsinziens de plank volledig mis. Er staan er heel veel. Naast kruisbeelden ook veel beelden van Maria, met of zonder kind. Alleen ze zijn zo afschuwelijk kitch. Schelwit of wat nog veel erger is vaak in chromen uitvoering. Een letterlijk maar niet figuurlijk schitterend beeld bij de felle zon vandaag.
Het is trouwens erg heet, we naderen de 35 graden. Rijdend met de airco is het goed te doen.

Na een mooie tocht komen we in de buurt van Clisson, waar gewaarschuwd wordt dat de doorgang door Clisson wordt bemoeilijkt door een Hellfest. We moeten om Clisson heen, dus denken we dat het geen probleem wordt. Niets blijkt minder waar. Clisson is vergeven van tienduizenden horror en andere black magic fans, die vooral het gebied van de rondweg rond Clisson bevolkken.
We worden dus door het kleine oude binnenstadje geperst.
Het is bizar hoeveel auto’s er overal in en om Clisson staan en hoeveel duistere figuren, mannen en vrouwen er hier huishouden. Als we eindelijk Clisson door zijn blijkt ook de snelweg vergeven van geparkeerde auto’s. Over vele kilometers staan auto’s op de vluchtstroken, de middenbermen en op en afritten bizar gewoon.
we laten Clisson achter voor wat het is en rijden nu door de streek waar de Muscadet vandaan komt.
We komen na Vellet in het dorpje st Jullien des concelles, waar de gemeentecamping is gevestigd bij een recreatieplas en we een mooie plek krijgen.
We zitten hier in het gebied van de Loire.

Morgen gaan we richting Bretagne en Normandie.
Nog een weekje en dan zijn we thuis.
Beterschap voor Sonja na haar ongelukkige val van gisteren in Drenthe.
Fijne vakantie voor Cor en Jacqueline wiens vakantie vandaag begon.
Nog even dit:
We zijn erg geschrokken door de bosbranden in Portugal. Juist door dat gebied hebben we ook gereden, met zijn uitgestrekte eucalyptusbossen in de bergen, met nauwelijks wegen. Toen was ook te zien wat eerdere branden hadden aangericht. Bizar.