Dag 35 09 juni 2019 Dalahast

Dag 35 09 juni 2019 Dalahäst

Een van de bekendste voorwerpen, die symbool staan voor Zweden zijn de Dalapaardjes of in het Zweeds: Dalahästen.
De bekende, meestal rode paardjes, die met de hand zijn vervaardigd en beschilderd. Deze paardjes bestaan al erg lang. Al in de 19e eeuw werden deze paardjes als huisambacht gemaakt in de streek Dalarna, de streek waarin wij deze week vertoefden.
De paardjes werden pas echt bekend, dus buiten Zweden na de wereldtentoonstelling in 1939, waar het paviljoen van Zweden opgsierd was met een groot roden houten paard met een schoft hoogte van meer dan 2,5 meter. Tegenwoordig worden de(echte) Dalapaardjes in slechts twee werkplaatsen in Nusnäs gemaakt.
De vorm wordt op het hout gestempeld en met een lintzaag uitgezaagd, daarna is het alleen handwerk. De ruwhouten vorm wordt uit de hand gemodelleerd en geschuurd. Daarna in een verfbad gedompeld voor de basiskleur. Vervolgens wordt het paardje beschilderd.
Nu wil het geval dat wij zus Lies een rood Dalapaardje hadden toegezegd voor haar verjaardag en belofte maakt schuld. We hadden nog geen winkel gezien waar we ze konden kopen en vandaag vertrekken we uit de streek Dalarna.
Deze last drukte op onze schouders toen wij vanochtend vertrokken…….
Het was koud vanochtend er stond een venijnige wind en het was zwaar bewolkt. Een compleet andere dag dan gisteren. Na hartelijk afscheid van Nico en Marlies vertrekken we richting Avesta in een vertwijfelde poging nog een paardje te bemachtigen. Toen we Avesta bijna weer uit waren zagen we bij een soort ShoppingMall een reusachtig groot Dalapaard. Wij de weg af en kwamen bij een verzameling grootwinkelbedrijven: meubels (Jyst), elektronica, levensmiddelen enz. Na een aantal van deze winkels te hebben geïnspecteerd, maar gevraagd aan een van het personeel. Nu blijkt het grote paard dat we zagen behoort bij een restaurant “Restaurang Dalahästen”, misschien dat ze het daar verkochten. En ja… in het restaurant stond een vitrine met een keur van deze paardjes en gelukkig…de originele, was ook wel aan de prijs te zien. Weer een schuld ingelost en ook voor mijn rariteitenplankje een klein exemplaar gekocht.
Verder kenmerkte de reis naar onze volgende camping zich vooral door het weer, dat vooral onstuimig en smerig regenachtig was, afgewisseld door een opklaring.
Onderweg getankt en verderop nog boodschappen gedaan voor de volgende dagen en wat meebrengdingetjes voor de kinders.
Ze hebben in Zweden in de supermarkten ook heel uitgebreide saladebars, waar je zelf je salade kunt samenstellen, met van alles.
Ans en ik ieder een bak volgeschept met een hoop lekkers voor vanavond, hoeft niet gekookt te worden.
Verder was het druk op de weg, het lange weekend loopt hier ten einde. De bermen zijn supergroen met veel bloemen, de lupines waren er in overvloed als ook lelietjes der dalen en akelei.
Op zich was het een prachtige weg, maar het slechte weer deed er veel vanaf.
We kwamen omstreeks half zes aan op de camping Tiveden in Tived.
Tussen de twee grootste meren van Zweden in een mooi natuurgebied, aan…..een groot meer. 5 jaar geleden waren we hier ook, we hebben zelfs het zelfde plekje!!
Na nog een stevige bui is het nu droog en schijnt de zon, wel nog fris hoor..

Morgen belooft een mooie dag te worden