Dag 28 02 juni Storforsen

Dag 28 02 juni 2019 Storforsen

Het kan raar lopen tijdens de vakantie. Gisteren waren we nog vast van plan om naar Pitea aan de kust te rijden. Vandaag Zijn we daar niet aan toe gekomen.
Uit praatjes met medecampeerders, één stel kenden we nog uit Gusum, hoorden we over de Storforsen, dat die zo mooi was, maar ook dat de weg naar Lulea ook een geweldige weg was. Nu dat was niet zo goed te rijmen, want die gaat niet langs de Storforsen.
Uiteindelijk besloten we maar de 97 naar Lulea te nemen. Inderdaad bleek het een prachtige weg, maar vooral vanwege de kwaliteit van de weg zelf, het wegdek en de breedte enz. Niet zo zeer wat betreft het landschap. Dat was, zoals Zweden veel heeft, mooi, maar vooral veel moois van het zelfde: Berkenbossen en af en toe een meertje. Op zich niets mis mee, maar niet meer zo spannend.
We besluiten bij Boden de 356 op te gaan naar Alvsbyn. Om toch nog iets spectaculairs te zien, gaan we dan toch maar richting Storforsen. Dan moeten we via de 374 weer een eindje terug, een omweg van ca 80 KM.
Het is vakantie dus een ommetje kan wel.
Het weer is lekker. Wel 15 graden, zon, maar ook een bui.
Bij Storforsen aangekomen is het inmiddels half vier. We zetten de camper op het parkeerterrein en lopen er naar toe.
De Stroforsen is een waterval van het water van de Piteälven. Dat is de rivier, die wij enkele dagen geleden op de E45 kruisten en die momenteel erg veel smeltwater te verwerken heeft van de bergen. En dat is te zien.
Vanaf het parkeerterrein lopen we naar de waterval toe. Eerst via een aantal loopbruggen, daarna via rotspaadjes naar een bordes. Het water dondert met geweld langs, oorverdovend. We maken veel foto’s en filmpjes. Whatsappers onder jullie hebben al een filmpje langs zien komen.
Doortje vindt het maar niks.
Daarna weer terug, want we moeten nog naar Pitea, voor een camping. Daar zijn we dan pas om zeven uur en we willen wel weten of we daar nog terecht kunnen. We krijgen geen contact.
Nu wil het geval, dat bij de waterval ook een hotel is met een camping. Niet de gezelligste, niet de goedkoopste, maar wel met een prachtig zicht op de waterval. En op een dusdanige afstand dat het geraas gereduceerd wordt tot geruis.
Dus blijven we hier en kunnen de plaats kiezen, die we willen hebben.
We staan met zo’n 10 campers op de camping en er zijn ook zo’n 10 stuga’s bezet.
Prima zo, toch nog een spectaculair slot!
Morgen weer verder, de kortste weg naar huis is nog 2300 km.
Rustig aan.