Dag 06 13 mei 2018 Rerik

Dag 6 13 mei 2018 Rerik
Vandaag gaan we naar de oostzee.
We vertrekken om half elf. Water bij getankt en broodjes mee voor onderweg.
Eerst moeten we de Elbe over, zoveel bruggen zijn er niet.
Het lukt ons uiteindelijk bij Lauenburg. Via kleine wegen rijden we langs het Elbe-Lubeckkanaal. Bij Buchendorf gaan we het kanaal over en vinden een lekker plekje aan het kanaal om koffie te drinken. Het is alweer lekker warm en zonnig weer. Anders dan bij jullie begrijpen we. Dat vinden we niet naar maar heel bijzonder..
Onderweg zien we nogal wat ooievaarsnesten. Daar zijn ze hier trots op en dat promoten ze ook.
Verder zien we ook veel vakwerkboerderijen, met bakstenen ingevuld en vaak met rieten daken.
De 0mgeving is mooi en groen, soms ook fel geel. Er zijn hier heel veel grote velden met koolzaad, dat uitbundig bloeit. We rijden langs de Schaalsee, maar daar zien we niet zoveel van want er staan bomen en struiken tussen. Op deze weg negeren we een bord van max. 3 ton. Wij zijn zelf iets zwaarder. We hebben onderweg ook niets gezien dat dit maximum noodzakelijk maakte. Wel waren sommige wegen erg smal en bochtig. Bij de borden stond verder nog:
“Anlieger und Landwirtschaftsfahrzeugen zu gelassen” dus waarom wij dan niet.
Er is ook niets gebeurd.
Bij Schlagsdorf vinden we een P voor de lunch, vlak bij de Mechower See.
Daarlangs blijkt de grens gelopen te hebben tussen Oost- en WEstDuitsland, met prikkeldraad en wachtposten en al.
De route langs het meer is een soort Denkmal ter herinnering van deze grensweg en de feestelijke opheffing daarvan in 1989. Wij lopen een stuk van deze route voor we ons broodje nuttigen.
Dan gaan we weer verder door deze mooie maar niet spectaculaire streek. Wij laten Lubeck vanwege de weekenddrukte liggen en stevenen op de noordkust af, via Dassow.
Onderweg zien we steeds meer van de mooie gebouwen van rode baksteen, waarvan ook alle versieringen in baksteen zijn uitgevoerd. Een uitdaging voor elke metselaar.
Ook zien we van die prachtige bakstenen kerken, zie foto. Deze baksteengotiek is hier in deze streek veel toegepast. Langs de Wohlenberger Wiek, een baai, liggen nog veel zoaanbidders, de parkeerplaatsen zijn best vol.
Wismar blijkt een mooie plaats met ook veel baksteengotiek. Daar hopen we morgen naar terug te gaan, want stiekem is de af te leggen afstand toch groter dan gedacht. Na wat omzwervingen komen we toch Wismar uit en rijden richting Rerik, waar de camping ligt.
Daar is het nog best druk, maar de plaats is goed en de Duitse buren aan beide zijden erg aardig.
Na een biertje gaan we naar het strand dat op ca 300 m van de camping ligt.
Smal Zand met kiezels en grote stenen en golfjes waar zelfs de Waddenzee zijn neus voor ophaalt.
Wel leuk maar niet spectaculair.
Terug op de camping heerlijk platen in de zon.
Daarna douchen, afwas, bloggen, borreltje en slapen.
Het was een mooie dag, morgen iets koeler, vandaag was het 28 graden.
Wiedersehen….