Dag 62-e Weer veilig thuis/Epiloog

Dag 62 Weer veilig thuis 23 juni 2017/ Epiloog
Vandaag is de laatste dag van onze prachtige reis. Gisteren besloten we om niet een dag langer in Escalles te blijven gezien de weersvooruitzichten. We wilden graag onze laatste reisdag ook in stijl afleggen en dan is mooi weer ook fijn ipv dat we in de regen zouden rijden.
En het is een mooie reis geworden. Het was helder en vanaf de camping waren de white cliffs of Dover goed te zien.
Rustig ontbeten en ingepakt, nog even langs de super en het tankstation. Via allerlei kleine landweggetjes reden we door het mooie land van de Pas de Calais en hoe dichter bij de Belgische grens, hoe hollandser de naamplaatsen waren. In de grensstreek is nog duiidelijk een Nederlandse taalinvloed van heel vroeger merkbaar. Denk maar aan Duinkerken, Hondtschooten en allerlei namen met Kerque in de naam.
Aan de wegen merkten we vanzelf dat we in Belgie waren. We rijden via Loo (lunch) en Diksmuiden (van de IJzertoren en de Vlaamse Leeuw) richting Oostende om uiteindelijk bij de Scheldetunnel uit te komen.
Nu dat ging eigenlijk niet zo gemakkelijk. Het hele gebied ligt daar op de schop omdat er nieuwe bruggen en wegen moeten worden aangelegd. Via omleidingen met Belgische logica hebben we een uur rondgereden om uiteindelijk toch weer op het goede spoor te komen richting Sluis. Afgezien daar van was het een mooie reis met prachtig fris zonnig weer en we hadden alledrie goede zin om weer op huis aan te gaan. Vanaf de scheldetunnel, Goes en de zeelandbrug kwamen we bij Zierikzee waar we naar het oosten reden. Op de parkeerplaats halverwege stond gelukkig nog de friteskraam, zodat we ons avondeten konden nuttigen in de camper aan de waterkant.
omstreeks half negen waren we thuis om gelijk Jenny te bellen, die via de sms gemeld had dat er wat met Dick aan de hand was. Hij moest worden gedotterd van wege verstopte kransslagaders, wat gezien zijn slechte gezondheidstoestand een zeer riskante zaak is.
Gelukkig hoorden we later op de avond dat het dotteren wonderwel was geslaagd en de doorstroming weer op gang was gebracht. We hopen maar dar hiermee het gevaar weer is geweken.

We mogen met dankbaarheid terugkijken op een prachtige reis. 62 dagen hebben we met zijn drieen in ons campertje een mooi stuk van Europa gezien. Van Belgie, Luxemburg, Frankrijk, Andorra, Spanje, Portugal, Noord-Spanje, Frankrijk, Belgie en Nederland.
Bijna 10.000 km gereden over de meest diverse wegen, langs de prachtigste landschappen. Alle soorten weer hebben we gehad, van sneeuw, nachtvorst, regen, code oranje, zon en hitte alles was voorhanden. Smalle, kronkelige, steile bergweggetjes, snelwegen (niet zoveel), landwegen, en vooral binnenwegen. Hoewel ik mijn best heb gedaan om onze indrukken weer te geven was het eigenlijk onbegonnen werk om het ook maar te benaderen. We hebben genoten!!! En saai was het zeker niet. En dan nog zonder ongelukken, gezondheidproblemen of technische problemen (het campertje verdient een dikke pluim). Wij prijzen ons gelukkig.
Wat cijfers:
We reden bijna 10.000 km, in 62 dagen op 55 camping, verstookten bijna 900 liter diesel, 1 ½ tank gas, bezochten 7 landen. De laagste temperatuur was -5 graden, de hoogste 36 graden (in de schaduw).
we kregen veel leuke reacties op de blog: Dank daarvoor!
Wat we het leukste, bijzonderste vonden is moeilijk te zeggen:
Ik vond zelf de bergpas naar Andorra wel erg gaaf, de bergen in Spanje en Portugal, de Kusten van Portugal en Noord-Spanje, Cape Vicente, Gibraltar, de molens van La Mancha. Maar gewoon ook het rijden door een land, zoals je zelf wilt, 9 weken samen in een kleine camper in goede harmonie maakt deze vakantiereis gedenkwaardig.
Daar laat ik het dan maar bij. De echte verhalen komen wel bij een glas wijn en/of bier.
Olé Guappa!!