40 Dartmoor National Park
Blijf op de hoogte en volg Ans en Wim
24 Juni 2015 | Verenigd Koninkrijk, Dartmouth
40 Dartmoor National Park
22 juni 2015
Bij Tavistock begint het Dartmoor National Park, met weinig wegen, weinig mensen, veel schapen en veel kans op mist. Daar mogen we vandaag doorheen.
Zoals voorspeld begint de dag slecht, wat weer betreft, Het regent sinds een uur of drie en de lucht is grauw en grijs. We doen het dan ook maar rustig aan, we hoeven niet veel te rijden. Om kwart over 11 vertrekken we, de regen is overgegaan in miezer.
Na 8 kilometer verlaten we Travistock en rijden het national park binnen. Wat een verandering. In eens in een kompleet andere wereld. Het is stil, leeg en wijds.
Als we bovenop de eerste heuvel komen is het koud en miezerig, wolkenflarden drijven over het land. We stoppen op een parkeerplaats, waar een grote groep kraaien in het veld loopt. Hun gekras versterkt het naargeestig karakter van onze omgeving. Prachtig vinden we dat, hiervoor komen naar dit soort streken.
Het landschap is groen, heuvelachtig, bezaaid met stenen groot en klein. En overal lopen schapen. Eigenlijk vinden we het best dat het weer is zoals het nu is. Dit hoort bij de Moors.
Wel mogen die wolkenflarden verdwijnen als we verder willen rijden, want mist vind ik iets naars.
Na de koffie en het grote genieten wordt het droog, het blijft zwaar bewolkt, maar zonder lage bewolking, dus we kunnen veilig verder.
Omdat er bijna niemand op de weg zit, kunnen we heerlijk rustig rijden en veel stoppen, zodat ook ik uitgebreid van de omgeving kan genieten. Onderweg stappen we vaak uit om een stukje het land in te lopen om alles goed te laten doordringen.
Veel te snel wordt de omgeving weer “gewoon” en zijn we het park uit.
We gaan verder via de A 382 naar Newton Abbot en vervolgens naar het zuiden de A381 naar Kingsbridge. We rijden door een afwisselend landschap met vaak mooie holle wegen waar de boomkruinen het dak van de groene tunnel vormen.
Ook hier worden we weer geconfronteerd met een onhebbelijkheid van de Britten, die we nog niet hebben beschreven.
HET LUKRAAK PARKEREN
Het maakt niet uit wat voor weg, waar op de weg, in een bocht, in een dorpstraat of op de snelweg. Zet je auto maar gewoon aan de kant op de weg. Ze rijden er maar omheen. Dat dit tot zeer gevaarlijke situatie leidt, so what!
Tot dus verre is het goed gegaan,
Omdat we liever op een parkeerplaats staan om onze lunch te gebruiken, duurde het tot Stokenham, dat we op de parkeerplaats van de plaatselijke kerk konden lunchen. Mooie kerk trouwens, met een zeer ijverige well fair groep, want er was driftig geborduurd. Er lagen honderden geborduurde blauwe kussentjes op de banken. Daarna hadden we nog een mooie rit langs de Start Bay tot Dartmoor en vervolgens vonden we de camping in Blackowton. Woodlands leisure Park.
Een gigantisch themapark met een grote camping. Een medewerker met een elektrokarretje bracht ons naar onze beoogde plaats. Tot twee keer toe hebben we deze plaats geweigerd. Eerst vanwege loslopende honden, tweedes vanwege het feit dat we op een klein afgesloten veldje werden gezet dat eigenlijk volledig bezet was door drie families, daar gezamenlijk volop aan bbqen, drinken enz. waren en waar wij dan tussen geschoven moesten worden. Toen ben ik maar naar de receptie gegaan, er was zoveel ruimte dat dit toch niet hoefde.
uiteindelijk is het goed gekomen en staan we rustig op een ander veldje..
Het weer is inmiddels opgeklaard en we drinken wat in de zon.
Daarna wordt het koud, de zon is weg, heldere lucht dus daalt het kwik.
Lekker naar binnen, eten, koffie, wijntje slapen.
Morgen komen we weer wat dichter bij Dover…
22 juni 2015
Bij Tavistock begint het Dartmoor National Park, met weinig wegen, weinig mensen, veel schapen en veel kans op mist. Daar mogen we vandaag doorheen.
Zoals voorspeld begint de dag slecht, wat weer betreft, Het regent sinds een uur of drie en de lucht is grauw en grijs. We doen het dan ook maar rustig aan, we hoeven niet veel te rijden. Om kwart over 11 vertrekken we, de regen is overgegaan in miezer.
Na 8 kilometer verlaten we Travistock en rijden het national park binnen. Wat een verandering. In eens in een kompleet andere wereld. Het is stil, leeg en wijds.
Als we bovenop de eerste heuvel komen is het koud en miezerig, wolkenflarden drijven over het land. We stoppen op een parkeerplaats, waar een grote groep kraaien in het veld loopt. Hun gekras versterkt het naargeestig karakter van onze omgeving. Prachtig vinden we dat, hiervoor komen naar dit soort streken.
Het landschap is groen, heuvelachtig, bezaaid met stenen groot en klein. En overal lopen schapen. Eigenlijk vinden we het best dat het weer is zoals het nu is. Dit hoort bij de Moors.
Wel mogen die wolkenflarden verdwijnen als we verder willen rijden, want mist vind ik iets naars.
Na de koffie en het grote genieten wordt het droog, het blijft zwaar bewolkt, maar zonder lage bewolking, dus we kunnen veilig verder.
Omdat er bijna niemand op de weg zit, kunnen we heerlijk rustig rijden en veel stoppen, zodat ook ik uitgebreid van de omgeving kan genieten. Onderweg stappen we vaak uit om een stukje het land in te lopen om alles goed te laten doordringen.
Veel te snel wordt de omgeving weer “gewoon” en zijn we het park uit.
We gaan verder via de A 382 naar Newton Abbot en vervolgens naar het zuiden de A381 naar Kingsbridge. We rijden door een afwisselend landschap met vaak mooie holle wegen waar de boomkruinen het dak van de groene tunnel vormen.
Ook hier worden we weer geconfronteerd met een onhebbelijkheid van de Britten, die we nog niet hebben beschreven.
HET LUKRAAK PARKEREN
Het maakt niet uit wat voor weg, waar op de weg, in een bocht, in een dorpstraat of op de snelweg. Zet je auto maar gewoon aan de kant op de weg. Ze rijden er maar omheen. Dat dit tot zeer gevaarlijke situatie leidt, so what!
Tot dus verre is het goed gegaan,
Omdat we liever op een parkeerplaats staan om onze lunch te gebruiken, duurde het tot Stokenham, dat we op de parkeerplaats van de plaatselijke kerk konden lunchen. Mooie kerk trouwens, met een zeer ijverige well fair groep, want er was driftig geborduurd. Er lagen honderden geborduurde blauwe kussentjes op de banken. Daarna hadden we nog een mooie rit langs de Start Bay tot Dartmoor en vervolgens vonden we de camping in Blackowton. Woodlands leisure Park.
Een gigantisch themapark met een grote camping. Een medewerker met een elektrokarretje bracht ons naar onze beoogde plaats. Tot twee keer toe hebben we deze plaats geweigerd. Eerst vanwege loslopende honden, tweedes vanwege het feit dat we op een klein afgesloten veldje werden gezet dat eigenlijk volledig bezet was door drie families, daar gezamenlijk volop aan bbqen, drinken enz. waren en waar wij dan tussen geschoven moesten worden. Toen ben ik maar naar de receptie gegaan, er was zoveel ruimte dat dit toch niet hoefde.
uiteindelijk is het goed gekomen en staan we rustig op een ander veldje..
Het weer is inmiddels opgeklaard en we drinken wat in de zon.
Daarna wordt het koud, de zon is weg, heldere lucht dus daalt het kwik.
Lekker naar binnen, eten, koffie, wijntje slapen.
Morgen komen we weer wat dichter bij Dover…
-
24 Juni 2015 - 21:17
Lies:
prachtig dat landschap , die kraai met die kale snavel op de foto is volgens mij een roek .
wat schattig al die blauwe kussentjes , dat heb ik nog nergens gezien !
liefs -
25 Juni 2015 - 00:59
Hans En Karin:
Mooie reis en foto's
Veel plezier nog.
Liefs -
25 Juni 2015 - 01:00
Hans En Karin:
Mooie reis en foto's
Veel plezier nog.
Liefs -
25 Juni 2015 - 01:00
Hans En Karin:
Mooie reis en foto's
Veel plezier nog.
Liefs -
25 Juni 2015 - 01:00
Hans En Karin:
Mooie reis en foto's
Veel plezier nog.
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
