Noorwegen dag 13, Trondheim

Noorwegen dag 13, Trondheim (12 juni 2014).
Niet onze beste dag…
Om 7 uur werden we wakker van de regen.
Het was ook voorspeld. Toen we om 10.00 uur vertrokken was het gelukkig zo goed als droog. Wel zware bewolking. De eerste 50 km. was het laatste stuk van de Kystriksveien naar Steinkjer. Niet zo spectaculair meer en ook werd de weg steeds drukker. Bi j Steinkjer een stukje alternatieve route gereden via de 759 om de E6 te mijden.
Het regent af en toe.
Weer op de grote weg valt het ff tegen, iedereen rijdt hard en er is veel verkeer. Waar is de rust gebleven? Die was ons toch liever.
De E6 en later ook de E39 krijgt het karakter van een drukke weg.
We hebben veel tunnels vandaag, in het totaal meer dan 15 stuks, waarvan de langste bijna 8 km en ook een stel van rond de 4 km. De tunnels zijn beduidend breder en beter verlicht dan in het noorden, minder spannend ook.
We gaan vandaag ook Trondheim, dat vroeger Nidarod heette en een koningszetel en bisschopszetel bezat, bezoeken. Dat is nog niet zo makkelijk, want het begint aan de rand al met afgesloten tunnels en omleidingen, blij dat ik geen caravan bij me heb. Uiteindelijk vinden we het centrum. Maar waar parkeer je een camper, al is het een kleine, in de stad, want Trondheim blijkt een behoorlijke stad te zijn. Na wat rondrijden en rondvragen vinden we een plek waar de camper kan worden ingedraaid.
Het bleek vlak bij de kathedraal, een plek die we volgens Ad moesten bezoeken. Het was gelukkig droog dus we zijn er naar toe gewandeld via een paar winkelstraten met mondaine winkels. De kathedraal (Nidaros Domkirkes) is gebouwd om de stoffelijke resten van Olav de Heilige te bewaren. Het is een imposant gebouw, lijkt wel een beetje op de Notre Dame.
Erg massief ook, van binnen prachtig, maar donker doordat de ramen klein zijn en weinig blank glas hebben. Er mocht niet worden gefotografeerd, dus het ik het stiekem gedaan. En een orgel…..!
Voor de haven was geen gelegenheid meer, het was erg druk in de stad.
Uit de stad komen was een bezoeking. Het duurde een uur voordat we de buitenrand bereikten. Tromdheim is een stad van tunnels (we hebben er daar al 10 gehad), waarvan twee met een ondergrondse rotonde, dat is een rare gewaarwording.
Na deze verkeersinfarct bij het verlaten van de stad komen we op de snelweg terecht en wordt het jakkeren. Iedereen heeft haast ze kunnen niet inhalen. Wat een ander gevoel. En ook de regen spoelt.
Gelukkig houdt de snelweg ineens op en zitten we op een stille E39, die ons de beboste bergen in voert. Op zoek naar een camping. We zien een bord “natuurcamping” en slaan het weggetje in dat steeds smaller wordt en het bos in gaat en flink stijgt. Bij een zijweggetje weten we het niet meer, een vriendelijke Noor in een busje legt desgevraagd uit waar de camping is en rijdt ons vooruit. Bij de camping aangekomen vervolgt hij zijn weg. Nu ja camping….
Een verzameling onbewoonde caravans, deels van twijfelachtig allooi, niemand te zien, alleen een vergeeld briefje(van hoelang geleden?) dat je een plaatsje mag uitzoeken.
We besluiten toch maar niet te blijven in dit unheimisch oord en keren terug naar de hoofdweg. Na 10 minuten een volgend campingbord, een kleine camping in Fannrem op een mooie plek, veel vaste plaatsen, maar die zijn toch niet bezet en een vriendelijke campingbaas en goedkoop 160 SEK (incl. electra).
Geen internet dus krijgen jullie dit verslag met vertraging.
We hebben 250 km gereden.
We wandelen nog even in de omgeving tot het weer gaat regenen en wij pannekoeken gaan bakken. Daarna ff schrijven, ff lezen, wijntje uit de slinkende voorraad en vroeg slapen. Morgen wordt het beter weer, dan gaan we naar de Atlanterhavsveien.