Noorwegen dag 11, Kystriksveien 5

Noorwegen dag 11, Kystriksveien 5 (10 juni 2014)
We gaan weer een eindje rijden. De dag begint bewolkt en frisjes.
He is vandaag net een cruise, 3 ferries krijgen we vandaag. De eerste al na 5 kilometer en ¾ uur wachten. De tocht duurt een uur en gaat tussen een aantal eilandjes door met zicht op de 7 zussen en op een mooie berg van gele steen, van Tjotta naar Forvik. We genieten aan dek van al het moois dat aan ons voorbij gaat. Het weer wordt beter, het klaart een beetje op. Doortje moet in de camper blijven en vindt dat maar niks.
Na aankomst moeten we nog 16 kilometer rijden naar de volgende Ferry, van Anndalsvag naar Horn. Ook tijdens deze tocht ,van 20 minuten) blijft Doortje in de Camper. De zon heeft het pleit gewonnen en krijgt steeds meer terrein, het is aangenaam op het dek.
In het dorp Tilrem ligt een ruïne van een kerk van Spekstee. Een heel smal weggetje leidt daar naar toe.. Omdat het er plaatse lastig keren is rijden we door om een keerplek te zoeken. Na een kilometer is de weg opgebroken en is er geen doorkomen aan. We zullen terug moeten rijden, maar wel ACHTERUIT op een smalle weg, zonder berijdbare bermen. “het wereldkampioenschap achteruitrijden met hindernissen”! Na lang zweten en ploeteren uit eindelijk die 1000m achteruit kunnen overbruggen. Wat was ik blij met die grote spiegels en de aanwijzingen van Ans. Nu nog de proef ” straatje keren op een te smalle weg” ook die ging gelukkig zonder wegzakken in de berm. De ruïne bleek niet meer dan de contouren van de plattegrond van de kerk in brokken speksteen.
Opgelucht gingen we naar het volgende item: Het gat in de berg bij Torghatten. Het lag nogal uit de route, maar zou de moeite waard zijn. Inmiddels was het prachtig weer en warm. Het was een prachtige klim en klauterpartij over ruwe paden en losse stenen, naar een gigantisch gat hoog in de berg,, waar je doorheen kom klauteren en aan het eind een prachtig uitzicht hebt.
De knieen van Ans hielden zich goed, dus konden we volbrengen. Een uur heen en een uur terug en een adembenemend gezicht. Echt de moeite waard dus. Bij terugkomst was het toch al laat geworden en hebben we boodschappen gedaan bij de Spar.
De boot van 18.15 uur van Vennesund naar Holm konden we nog met gemak halen. Op de boot kwamen we nog Nederlanders tegen met wie we in Bodo bij de Esso hebben overnacht.
In Holm hebben we een vorstelijke plaats op een mooi grasveld voor ons alleen met aan drie kanten bergen en aan de westkant de warme zon.
Dus konden we weer lekker platen.
Na de afwas blijken we in het belendende perceel ELANDEN als buren te hebben, die genoeglijk staan te eten van het malse gras.
Het is nu tien over elf en de zon schijnt via de open schuifdeur lekker naar binnen. Ans bespiedt de elanden, die zijn er nog steeds.
Ik heb nu wel trek in een wijntje…